28 april
Vanochtend hebben we Paul en Leendert weer naar maingate gereden omdat zij hun vakantie verder gaan vieren in oost Zuid-Afrika. Onderweg zagen we gelukkig nog een neushoorn, want Welgevonden staat bekend om z’n grote populatie witte neushoorns en dus moesten we die natuurlijk aan hun laten zien. Het was het mannetje wat altijd vlak bij ons huis verblijft, maar hij heeft van de week een gevecht gehad met een ander mannetje en heeft nu een gapend gat achter z’n linkeroor ter grote van een hoorn van een neushoorn. Gelukkig zag de wond er schoon uit, dus het leek goed te gaan met ‘onze’ neushoorn.
Daarna hebben we de dag gespendeerd met internetten om het achterstallige internetten van vorige week in te halen (toen viel het internet namelijk halverwege de ochtend uit, waardoor we niet alles hadden kunnen doen wat we wilden). Na het internetten wilden we nog een meting gaan doen omdat het sinds een uur op 8 droog was en toen we rond 2 uur op de goede plek waren trok de lucht zowaar open! En al gauw was het weer 30 graden met een zonnetje en wat wolken, dus hopen dat het weer zo blijft. Daarna vanwege het goede weer maar nog een meting gedaan en nu gaan we de grassen morgenochtend splitsen. Het is nu overigens nog steeds helder, want we kunnen de volle maan erg mooi zien.
29 april
Dat het vannacht helder was, was goed te merken, want het was erg koud vannacht en vanochtend. Het was vanochtend nog steeds helder, maar jammer genoeg moesten we de grassen van gister nog splitsen dus we hadden geen tijd om te genieten van het mooie weer. Nadat we de twee zakken gesplitst hadden zijn we naar het plot gereden waar we als eerst moesten meten. Onderweg kwamen we op heel veel plaatsen kleine stroompjes tegen die er eerst nog niet waren en dankzij de regen van de afgelopen dagen weten we nu waarom deze streek de waterberg regio heet want het water komt op het moment overal uit de heuvels zetten. Ook in een dal dichtbij huis loopt nu een redelijke beek, terwijl er helemaal geen water in stond toen we hier aankwamen, dus daar hebben we maar wat foto’s van gemaakt en hopelijk staat hij weer droog als we weggaan, zodat we kunnen laten zien wat het verschil is.
Het is dus overal nog steeds erg nat dankzij de grote hoeveelheden water die overal nog stromen, maar het was vandaag ‘gewoon’ weer 40 graden in de zon en 30 graden in de schaduw, dus was het gras droog en konden we meten. En dat hebben we gedaan ook, want we hebben vandaag op vier verschillende plekken gemeten omdat volgens de radio en volgens Dave het morgen weer slechter weer wordt en we dan ten minste in twee dagen vier metingen kunnen doen (vandaag 4 metingen in het veld, morgen 4 zakken met grassen splitsen, wat ook in de regen kan).
In totaal hebben we vandaag dus 10 uur gewerkt, waardoor we weinig tijd over hadden voor andere dingen, maar tussendoor heb ik nog wel een aantal foto’s gemaakt van wat planten. Verder zagen we ook weer neushoorns en een jakhals, dus we mogen niet klagen.
30 april
Vandaag was het in Nederland Koninginnedag, maar daar was hier in Z-A niets van te merken. We stonden vanochtend weer gewoon om 6 uur op, maar dit keer om vanaf 7 uur grassen te splitsen. Het bleek uiteindelijk toch mooi weer vandaag (ondanks de voorspellingen) maar omdat gister de rangefinder kapot is gegaan konden we buiten de grassen van gister splitsen niets anders doen, dus konden we om 12 uur genieten van een vrije middag. Dat duurde alleen niet lang, want we werden door Dave opgeroepen dat we vanmiddag opnieuw gingen proberen om wrattenzwijnen te vangen voor het zenderonderzoek. Dus moesten we om 2 uur weg.
Onderweg hadden we redelijk veel haast, want we moesten naar de andere kant van het reservaat en hadden daar precies anderhalf uur voor, en natuurlijk zagen we extra veel nu we eigenlijk haast hadden. Zo zagen we bijvoorbeeld een slanke mangoeste (slender mongoose) bij fig tree plains, zagen we een mannelijke olifant ongeveer 4 meter naast de auto (waar we toch even foto’s van hebben gemaakt) en kwamen we daarna een familie slender mongooses tegen, terwijl we in een ‘breeding herd’ van olifanten zaten. Een breeding herd is overigens een grote groep olifanten met vrouwtjes, jongen en wat (jonge) mannetjes. Jammer genoeg hadden we overal dus eigenlijk geen tijd voor en dus moesten we doorrijden en hebben we er geen foto’s aan overgehouden.
Eenmaal (net iets te laat) aangekomen bij het trainingscentrum hoorden we van Dave dat we onderweg op een plek die we eigenlijk altijd checken, maar die we nu niet hadden gecheckt, een groep leeuwen hadden gemist, die daar lekker lagen te zonnen. Dus dat was wel redelijk balen (samen met het feit dat we dus geen foto’s hadden kunnen maken van de mangoesten en de olifanten, op het ene mannetje na).
Daarna zijn we dus met de dierenarts, Dave, Gerhardt (van het management) en nog wat studenten van de dierenarts op pad gegaan om wrattenzwijnen te zoeken. Hierbij kwamen we nogmaals langs de plek van de leeuwen, die we dit keer vanaf de weg met 40 km/u wel hebben kunnen zien, maar jammer genoeg niet hebben kunnen fotograferen. Hopelijk volgende keer beter..
Ook hebben we nog één wrattenzwijn gevonden en heeft de dierenarts een verdovingspijl gelost, maar jammer genoeg heeft de pijl niet goed z’n werk gedaan en bleef het zwijn gewoon op de been, waarna het donker was en we dus niets meer konden doen. Dus ook dat is mislukt.
Maar eigenlijk mogen we niet klagen want we hebben wel veel verschillende dieren gezien (naast olifanten, mangoesten en leeuwen ook nog wat koedoe’s, neushoorns, zebra’s, impala’s, gnoes, nijlpaarden, hartebeesten enz.).
’s Avonds in het donker terug leverde nog een aantal scrub hares en een red rock rabbit op, wat ook wel weer leuk was.
Morgen is hopelijk de rangefinder weer gemaakt, dus dan kunnen we weer meten en hopelijk zien we die liggende leeuwen/leeuwinnen nog een keer zodat we wel foto’s kunnen maken!
1 mei
Vanochtend moesten we boodschappen doen dus konden we een uurtje uitslapen en omdat morgen de rest van Merlijns familie komt (moeder + vriend en twee broertjes) moesten we erg veel inkopen doen. Onderweg naar Vaalwater zagen we nog voordat we op de grote weg waren een Afrikaanse wilde kat de weg oversteken, dus dat was wel erg gaaf en weer een nieuwe zoogdiersoort voor mij. Verder zag ik onderweg naar Vaalwater (en weer terug) nog 3 verschillende nieuwe vogelsoorten (pied crow, yellow-billed egret en lizard buzzard) waardoor mijn totaallijst voor Welgevonden en de weg van en naar Vaalwater nu op 180 vogelsoorten staat.
Daarna hoorden we van Dave dat hij onze range finder weer gemaakt had, dus konden we weer metingen doen en dat hebben we dus ook maar gedaan. We hebben in vandaag in totaal 3 metingen gedaan, zodat we morgen alleen maar grassen hoeven te splitsen en een halve rustdag kunnen hebben. Tussen het meten door kwamen we nog een aantal leuke planten tegen, dus hebben we die maar op de foto gezet. Verder jammer genoeg weinig spectaculairs vandaag, maar met die wilde kat van vanochtend hoor je mij niet klagen!
Omdat we dus morgen de grassen van vandaag gaan splitsen hadden we ’s avonds vrij, dus heb ik m’n digitale vogel- en zoogdierenlijsten maar weer eens bijgewerkt terwijl het buiten hard aan het onweren was.
2 mei
Vanochtend begon met grassen splitsen en daar waren we rond 11 uur mee klaar, dus daarna ben ik vooral nog bezig geweest met foto’s uitzoeken tot we rond een uur of 12 weg moesten om de familie van Merlijn op te halen (Haar moeder + vriend en twee broertjes). Onderweg kwamen we wel nog een olifant tegen vlak bij maingate, maar verder hebben we weinig gezien. Daarna zijn we met de hele familie, Gerhardt, Dave en de dierenarts weer het reservaat ingegaan om maar weer een keer te proberen om wrattenzwijnen te vangen. Onderweg kwamen we nog een mannelijke neushoorn tegen die heel macho tegenover de auto deed, wat wel een leuke ervaring was om een keer te zien. Daarna hebben we weer kansloos achter de wrattenzwijnen aan gerend, maar zonder resultaat totdat we vlak voordat het donker was eindelijk een wrattenzwijn verdoofd hadden en gevangen, zodat we er een halsbandzender om konden hangen! Dus we hebben na 3 halve dagen hard werken eindelijk het eerste wrattenzwijn gezenderd. Daarna zijn we snel naar maingate gereden omdat het begon te onweren en er veel mensen achterop zaten, waarna we buitenom vanuit maingate terug naar ons huis zijn gereden. En maar goed ook want onderweg kwamen we een civet tegen net buiten het reservaat, wat weer een nieuwe zoogdiersoort was. En we hadden nog meer geluk, want ook bij ons huis liep een civet die we heel mooi konden zien lopen door de tuin. Al met al dus weer een geslaagde dag.
3 mei
Vandaag gingen we werken met de hele familie van Merlijn, dus hebben we eerst ’s ochtends een rondje gereden in de mist, waarbij we meteen al een aantal klappers hadden, het begon allemaal met een neushoorn vlakbij het huis. Iets later kwamen we in de sterkstroom vallei een Wahlberg’s eagle tegen wat een nieuwe vogelsoort was en konden we een aantal foto’s maken van de mist in het dal terwijl de zon door de mist heen scheen wat een erg mooi plaatje opleverde. Daarna zijn we naar de dam gereden waar de nijlpaarden de afgelopen dagen verbleven en daar waren inderdaad de nijlpaarden maar de grootste klapper van de ochtend was een nijlkrokodil die naast de dam lag. Gelukkig konden we er redelijk dichtbij komen met de auto en op een gegeven moment deed hij dreigend z’n mond open, wat erg gave foto’s opleverde. Na de krokodil zijn we nog even naar maingate gereden om een dopje voor het wiel van de gamedrive auto van Alfred te halen, zodat we morgen op gamedrive kunnen, waarbij we vlak voor maingate ook nog drie mannetjes olifanten tegenkwamen. Dus de ‘Dik 3’ hadden we al voor het middag was binnen.
Nadat we het dopje gehaald hebben zijn we naar het westen van het reservaat gereden om nog een meting te doen, waarna we naar huis zijn gereden omdat de lucht er erg dreigend uit ging zien en er vier mensen achterop de auto zaten. Onderweg kwamen we nog een neushoorn met een heel jong jong tegen en zagen we de nijlpaarden nog een keer. Daarna hebben we ’s avonds de grassen van de dag gesplitst en ben ik daarna verder gegaan met foto’s uitzoeken.
4 mei
Vanmorgen begon vroeg (5 uur) omdat we om 6 uur hadden afgesproken met Alfred voor een gamedrive. Omdat het gister de hele avond en vannacht de hele nacht had geonweerd waren de rivieren zo hoog dat we bij één brug er niet langs konden, dus hadden we geen andere keuze dan naar het zuiden af te reizen. Achteraf bleek dat een goede keuze, want al vrij vroeg zag ik iets wits lopen en na goed gekeken te hebben kon ik ‘porcupine’ schreeuwen, want er liepen 4 stekelvarkens in het veld. Het leuke was dat het een klein gezinnetje was met één adult voorop, twee jongen in het midden en een adult aan de achterkant die z’n stekels helemaal had opgezet. Normaal zijn stekelvarkens nachtdieren en hun dichtheid is niet zo hoog, dus worden ze maar zelden gezien in het reservaat. Dus dat was een nieuwe soort en meteen nog goed gezien ook!
Niet lang daarna was het weer raak toen één van de broertjes van Merlijn ‘Leeuw’ riep en jawel daar liepen 3 leeuwen, namelijk het oude vrouwtje waarvan we hadden geprobeerd om de zender te vervangen en haar twee zonen (jonge mannetjes, waarvan er één vorige week door het hek was gesprongen naar de nabij gelegen gamefarm omdat hij werd verjaagd door de twee grote mannetjes die nu hun territorium in het zuiden hebben). Ze liepen van ons af aan de andere kant van een stroompje, maar gelukkig konden we ze al vrij snel terugvinden nadat we naar de andere kant van het stroompje gereden waren. Toen bleken ze op een weg te lopen, dus zijn we achter ze aan gereden en hebben we ze lange tijd erg mooi kunnen bekijken. Jammer genoeg moesten we daarna alweer terug omdat Alfred weg moest tussendoor zodat we ’s avonds weer op gamedrive konden, waarna we zelf nog een rondje gereden hebben.
Tijdens het rondje hebben we niet heel veel bijzonders gezien, maar we hadden alweer geluk toen we bij Dirkie se trappie (een uitzichtpunt vlakbij het huis) nog een stekelvarken zagen lopen, dit keer aan de andere kant van de kloof, waardoor we hem redelijk konden fotograferen en ik dus in ieder geval zelfs nog een redelijke bewijsfoto heb, iets wat ik van te voren niet had verwacht.
Daarna hebben we een tijdje in de tuin gehangen omdat het mooi weer was en Alfred nog niet terug was voor de gamedrive in de avond, wat wel lekker relaxt was.
Toen Alfred terug was zijn we om half 4 weer gaan rijden, maar omdat de rivieren nog steeds heel erg hoog waren konden we nergens anders heen dan weer naar het zuiden, dus hebben we dat maar gedaan. Jammer genoeg hebben we wel veel rond gereden maar niet heel veel gezien. Wel was het een hele mooie zonsondergang, dus daar hebben we nog wat foto’s van gemaakt en in het donker terug zagen we nog een bruine hyena, die ik dit keer wel erg mooi kon bekijken (in verhouding met vorige keer) dus dat was mooi meegenomen.
Na de drive hebben we met z’n allen gebraaid, wat erg gezellig was, maar wel tot erg laat duurde (half 2). We hebben oa genoten van een stuk koedoevlees wat erg lekker was.
5 mei
Vandaag was onze echte vrije dag, want we zouden met z’n allen een rondje in de omgeving gaan rijden. Eerst hebben we al onze spullen naar het huis van Dave gereden omdat we daar weer een paar dagen op de hond van Dave zouden gaan passen en daarna zijn we met z’n 6en in de auto gestapt om de omgeving te verkennen. We zijn eerst naar een kerkje gereden wat in het begin van de vorige eeuw was gebouwd, maar door een beroemde architect. Het kerkje zag er leuk uit, erg middeleeuws, maar heel bijzonder was het niet.
Daarna zijn we naar een werkplaats geweest waar mensen leerden om leer te bewerken, maar ook dat was niet zo spectaculair.
Onderweg zagen we overigens nog twee nieuwe soorten voor mij, namelijk de blacksmith lapwing en de Afrikaanse slangenhalsvogel.
De middag stond in het teken van landschappelijke vergezichten wat erg leuk was, aangezien er af en toe echt fantastische landschappen voorbij kwamen waarbij het mooiste toch wel de zonsondergang boven de ‘seven sisters’ was. De ‘seven sisters’ zijn zeven ‘kopjes’ wat weer heuveltoppen zijn die dankzij erosie aan één kant erg stijl zijn geworden en daardoor prominente vormen in het landschap vormen.
Na de tour zijn we gaan eten in Vaalwater in een restaurant genaamd Big 5, waar ik heerlijke ribs heb gegeten, waarna we terug zijn gegaan naar Dave’s huis.
Het was wel erg leuk om de afgelopen twee dagen te spenderen aan andere bezigheden dan werken, maar ik denk dat het morgen wel weer wennen zal zijn om met z’n 2en gewoon weer aan het werk te moeten..
6 mei
Vandaag ging de familie van Merlijn weg om de rest van Zuid-Afrika te verkennen en moesten wij weer boodschappen doen, dus hebben we ze gedag gezegd bij maingate en zijn we daarna naar Vaalwater gereden. Onderweg naar Vaalwater zag ik twee struisvogels en een blesbok langs de weg staan bij een gamefarm, dus niet wild, maar wel leuk om te zien. Na het boodschappen doen zag ik op de terugweg twee vreemde grote vogels, waarvan er één met z’n vleugels aan het flapperen was, waardoor mijn aandacht op hun gevestigd werd. Al vrij snel zag ik dat het om twee secretarisvogels ging, maar omdat we 100 km/u reden was de vreugde maar van korte duur, want de vogels waren al vrij snel weer uitzicht. Jammer, want deze soort wilde ik heel erg graag zien, maar liever iets langer natuurlijk, dus hopelijk komen we ze nog een keertje tegen terwijl we niet op de hoofdweg rijden (wat overigens niet wegneemt dat ik niet heel blij ben met de waarneming!).
Na de boodschappen te hebben uitgeladen zijn we het reservaat weer ingereden om gewoon weer twee metingen te doen en dankzij de boodschappen en het uitzwaaien vanochtend waren we al aan de late kant, waardoor we na afloop ook geen omweg meer konden maken.
Éénmaal bij Dave waren we bezig met de grassen wegen toen de hond (Nimbus) ineens har naar buiten rende en ging blaffen. Normaal blaft hij nergens tegen, dus dat was vreemd, dus ben ik meteen achter de hond aangerend. Er bleek een mannetjes olifant naast de tuin te staan. Gelukkig zit er een hek om de tuin, maar de olifant stond zo’n 3 meter van het hek, dus wel erg dichtbij en hij liep dreigend op Nimbus af. Gelukkig luisterde Nimbus naar mij en liep het allemaal met een sisser af, want anders hadden we waarschijnlijk een olifant door het hek gehad..
Daarna hebben we buiten grassen gesplitst terwijl we naar de olifant konden kijken die weer rustig verder was gegaan met eten (terwijl de hond rustig naast ons lag). Tijdens het splitsen van de tweede zak begon het al donker te worden en zag ik opeens de tak bewegen die de nagapies gebruiken om vanuit hun verblijf boven het gastenverblijf te gaan foerageren. Dus zijn we nog even naar de nagapies gaan kijken (jammer genoeg geen goede foto’s dit keer).
Zo blijkt dus maar weer dat een dag werken en boodschappen doen toch nog aardig wat leuke momenten kan opleveren in Zuid-Afrika!
donderdag 6 mei 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten