Olifanten en vogels

14 mei

Vanochtend zijn we eerst naar main gate gegaan om te internetten. Onderweg kwamen we al vrij snel een lizard buzzard tegen, die we al wel net buiten het reservaat hadden gezien, maar nog niet erin, dus dat was een nieuwe ‘strict reserve’ soort voor op de lijst die naar het management gaat. Hij zat erg mooi in de boom met fantastisch ochtendlicht en hij had een muis in z’n klauwen, dus het was nog een leuke waarneming ook. Verder jammer genoeg richting main gate weinig gezien.
Na het internetten zijn we buitenom naar west-gate gereden, Dave had namelijk gevraagd of we daar in de buurt opzoek wilden gaan naar holen van wrattenzwijnen, want we gingen vanmiddag weer proberen om er één of meerdere te zenderen en als het niet ging lukken wilde hij een nieuwe taktiek proberen waarbij we strikken rondom de ingang van een hol zouden spannen om ze te vangen als ze het hol uit komen. Maar we wilden ook nog een meting doen vandaag dus zijn we vanaf west gate naar een plek gegaan waar we nog moeten meten. Op de plek aangekomen gingen we zoals altijd eerst achterop staan om te checken met de telemetrie of er geen leeuwen of olifanten met een halsbandzender in de buurt zijn (en of het dus veilig is om het veld in te gaan). Op een gegeven moment hoorden we een piepje, dus Merlijn (die de antenne vasthad) zei: “een olifant” waarop ik zei “Dat zie ik, want hij staat daar”, want precies op het moment dat ik de piepjes hoorde, hoorde ik ook gekraak in de bosjes en zag ik een olifant zo’n 20 meter vanaf de auto in de bosjes staan. Maar dat was niet de olifant met een zender, dus ik vroeg meteen naar de naam van de olifant waarvan we de piepjes hadden gehoord (gelukkig staat die erbij in het apparaat) en dat was een vrouwtje, dus was het waarschijnlijk een breeding herd (oftewel een groep olifanten met jongen, vrouwtjes en een paar mannetjes). En dat klopte ook wel want er liepen op dat moment al 4 olifanten naast de auto. Maar blijkbaar vonden ze ons toch wel eng, want ze renden er vandoor.
Niet veel later hoorden we getrompetter en een laag gegrom uit de bosjes komen (uit de richting waar de olifanten heen waren gerend) en aangezien we niet zeker wisten of er niet nog meer olifanten waren, zijn we maar niet gaan meten en zijn we naar de volgende plek gereden, waarbij we langs de plek waar het getrompetter vandaan kwam zouden komen.
En al gauw bleek dat er blijkbaar nog meer olifanten in de buurt waren want al vrij snel zagen we een olifant op de weg staan. Hij stond lekker bij een beekje wat water te drinken dus besloten we op gepaste afstand van hem stil te gaan staan om hem te bekijken en te wachten tot we er langs konden. Maar meteen toen we stil stonden zag ik vanuit m’n ooghoek nog een olifant staan en toen nog één en toen nog één en uit eindelijk stonden er zo’n 6 olifanten naast de auto (en dus één op de weg) waarvan er één wel erg dicht bij ons stond (maar schuin achter ons, dus ik kon ook niet echt meer achteruit). Dus besloot ik om de auto maar stil te zetten en langzaam aan af te wachten wat de olifanten gingen doen.
Op een gegeven moment kwam de olifant die het dichtst bij stond op ons afgelopen (terwijl zij aan het ruiken was of zij kon ruiken wat wij waren) en stopte zij op ongeveer 7 meter van de auto. Op dat moment durfde ik niet eens meer foto’s te maken, bang dat het geluid van de sluiter haar zou laten schrikken, dus ik kon alleen maar stil zitten kijken en gelukkig besloot de olifant dat we geen gevaar waren en ging ze rustig verder met foerageren. Gelukkig kon Merlijn nog wel een foto maken van mij en de olifant, zodat ik nog een herinnering heb aan het moment. Daarna hebben we nog een tijdje het mannetje wat op de weg stond en ondertussen net naast de weg van ons af aan het lopen was gevolgd, omdat de rest van de groep te ver de bush in was gelopen.
Toen we bij de hoofdweg waren uitgekomen op weg naar het gebied waar we wrattenzwijnenholen gingen zoeken, kwamen we weer de olifanten tegen, dit keer naast de hoofdweg en dus konden we nog een paar foto’s maken.
Na de olifanten met rust te hebben gelaten zijn we rond gaan zoeken naar holen, waarbij we er in totaal 3 hebben kunnen vinden. Ondertussen hadden we geen tijd meer om nog een meting te doen voordat we bij het trainingscentre moesten zijn om zwijnen te gaan vangen, dus zijn we nog wat andere plekken gaan checken op holen, waarbij we de groep olifanten alweer tegen kwamen. Al met al heb ik dus vandaag met al m’n verschillende lenzen foto’s kunnen maken van de olifanten van close-up tot olifant met omgeving en we hebben ze fantastisch kunnen zien, dus het was vooral toch wel erg gaaf!
Daarna zijn we dus naar het trainingscentre gereden om wrattenzwijnen te vangen. Daar aangekomen kwam de dierenarts er echter achter dat hij zijn verdovingsgeweer was vergeten, dus moest er iemand snel heen en weer naar main gate om hem op te halen (z’n assistent zou hem daar namelijk heen brengen) dus moesten we een uur wachten.
Daarna hebben we wel wat rond gereden maar geen wrattenzwijnen gevonden, dus eigenlijk hadden we het al opgegeven en ging de dierenarts naar huis toen hij ineens hard achteruit teruggereden kwam. Er zat namelijk een wrattenzwijn op de weg. Jammer genoeg kwam er een gamedrive vanaf de andere kant, waardoor het zwijn verdween, maar gelukkig konden we hem iets later weer terugvinden.
Daarna ging het allemaal heel vlug. De dierenarts schoot de pijl exact goed, waarna we snel de auto uit moesten om achter het zwijn aan te gaan rennen. Nimbus (de hond van Dave) volgde het spoor fantastisch en al vrij snel (maar wel na een stuk te hebben gerend) vonden we het wrattenzwijn en was hij verdoofd, Toen ging de halsbandzender er snel omheen en was het eigenlijk allemaal alweer klaar. Dus met een beetje geluk hebben we vandaag het 3e wrattenzwijn gezenderd!
Daarna werden we via de radio opgeroepen want een gast had bij het trainingscentre één van de honden aangereden dus zijn we snel met de dierenarts daarheen gereden (want we waren toch nog in de buurt), waarna de dierenarts op de achterkant van een pickup snel even een wond heeft gehecht en de rest heeft behandelt. Gelukkig had de hond niets gebroken (het is namelijk één van de honden die we gebruiken om de zwijnen op te sporen) en kon iedereen weer opgelucht naar huis.
Onderweg naar huis (in het donker) kwamen we nog twee olifanten tegen, wat wel erg spannend was, want zodra ze van de weg zijn konden we ze niet meer zien (we hebben namelijk nog steeds alleen onze koplampen) maar gelukkig is alles goed gegaan. Het was dus een erg olifant rijke dag.

15 mei

Vanochtend hebben we eerst de grassen gesplitst van de metingen van eergister waarna we naar Vaalwater zijn gereden om boodschappen te doen en Emo (de vriend van Merlijn) op te halen. Daarna zijn we met z’n drieën nog een rondje gaan rijden waarbij we eerst een olifant vlak langs de weg tegen kwamen, waarna er een neushoorn op de weg stond en later in het donker zagen we nog de mannetjes cheeta die we al vaker zijn tegengekomen, dus al met al was het geen slechte eerste dag in Zuid-Afrika voor Emo.
Verder dus vooral veel binnen gezeten met grassen splitsen, maar gelukkig toch ook nog wat mooie foto’s kunnen maken van de zonsondergang.
Morgenochtend weer rondrijden, dus hopelijk komen we dan weer iets gaafs tegen!

16 mei

Vandaag gingen we weer een keer naar het zuiden en dat bleek achteraf maar goed ook. Al vrij snel zagen we namelijk twee bushpigs naast de weg staan, wat weer een nieuwe soort voor mij was (en nog ééntje die lastig te zien is ook, dus daar was ik erg blij mee).
Daarna zagen we vooral heel veel neushoorns en hebben we een leuk rondje gereden, maar zonder al te veel boeiends tot we op een gegeven moment twee secretarisvogels op de weg zagen lopen. Dat is een soort die ik dus nog steeds erg graag wilde zien en dat is nu mooi gelukt! We konden ze een stukje volgen, maar jammer genoeg waren ze vrij schuw dus kwam ik niet verder dan een paar bewijsplaatjes totdat ze te ver weg liepen om nog mooi te zien en we niet dichterbij konden komen. Na nog een rondje gereden te hebben in de hoop op beter zicht op de secretarisvogels zijn we maar naar het meetpunt gereden maar een deel van de weg was erg slecht en we kamen voor de tweede keer vast te zitten in de modder. Dit keer was er echter niets aan te doen, dus hebben we Dave moeten oproepen die ons op z’n vrije zondagmiddag aan de andere kant van het reservaat gelukkig toch kwam helpen. Anderhalf uur later was hij er en toen heeft hij ons gelukkig vrij snel uit de modder getrokken, waarna hij zelf nog vast kwam te zitten en wij hem er weer uit hebben getrokken. Qua belevenis was het wel erg leuk, maar handig is natuurlijk anders. Maar dan hebben we dat ook maar een keer meegemaakt.
Ondertussen was het al te laat om nog twee metingen te doen dus hebben we één meting gedaan waarna we de secretarisvogels nog een keer ver weg zagen lopen. Daarna maar naar huis gereden, waarbij we onderweg nog een mannetje bushbuck zagen, waar ik een bewijsplaatje van kon maken, dus daar was ik wel blij mee. Daarna hebben we thuis de grassen gesplitst en was het al met al toch wel een goede dag qua waarnemingen.

17 mei

Vandaag moesten we extra hard werken omdat we gister een meting minder hadden gedaan en de komende twee dagen niet gaan werken en daarnaast had Dave ons gister ook nog gevraagd om één van de gezenderde wrattenzwijnen te zoeken. Vanochtend begon dus met zoeken. Het eerste wat we vonden waren 4 buffels, die mooi de rivier overstaken, dus dat was een geslaagd begin van de dag. Daarna hebben we ongeveer overal gereden waar het gezenderde zwijn kon zitten, maar hebben we hem niet gevonden. We moesten dit zwijn zoeken omdat één van de gamedrives hem had gezien en had gemeld dat z’n halsbandzender niet goed zat, dus moesten wij kijken of dat zo was en hoe slecht hij er aan toe was. Maar jammer genoeg konden we hem dus niet vinden.
Daarna hebben we in totaal 4 metingen gedaan, wat het grootste deel van onze dag in beslag heeft genomen. Tussen de 3e en 4e meting in kwamen we langs een veldje waar het zwijn gister was gezien en zijn we even gestopt om nog maar een keer te kijken en dit keer hadden we geluk want het zwijn liep op het veld. De zender zat op zich nog redelijk goed vast, hij was alleen over z’n oren gekomen, waardoor de halsband nu vast zit tussen één van de knobbels op z’n kop (aan beide kanten) en z’n oren, maar het zag er niet naar uit dat hij er last van had. Dus geen idee of ze er nog iets aan gaan doen.
Morgen gaan we naar Marakele wat het nationaal park is wat aan Welgevonden grenst, dus ik ben erg benieuwd hoe het daar is!

18 mei

Vandaag zijn we dus naar Marakele geweest, om te beginnen grenst het Nationaal park wel aan Welgevonden, maar moesten we toch 2 uur rijden om er te komen. Onderweg zagen we een grote groep nyala’s en een aantal bushpigs dus dat was al leuk en verder zag ik m’n eerste nieuwe vogelsoort van de dag (namelijk een red-billed hornbill).
Eenmaal bij Marakele aangekomen bleek al gauw dat Marakele qua landschap toch heel anders is dan Welgevonden (ondanks dat het aan elkaar grenst). In Marakele staan namelijk veel meer Acacia’s en die staan veel dichter op elkaar waardoor je minder ver kan kijken. Daarnaast bestaat de andere helft van Marakele uit een hoogvlakte met gigantische kliffen, waar één van de grootste kolonies van Cape vultures ter wereld broed.
We zijn eerst helemaal naar boven gereden, waarbij we een fantastisch uitzicht hadden over een aantal kliffen, maar jammer genoeg heb ik de hele dag maar 2 gieren gezien. Wel waren er boven op de berg erg veel verschillende vogelsoorten aanwezig, waaronder veel nieuwe soorten. De eerste nieuwe soort zag ik op de weg naar boven, namelijk een white-browed scrub-robin. Zodra ik de auto uitstapte kwam de eerste Cape bunting (een nieuwe soort) al naar me toe, waarvoor ik op m’n buik ging liggen om hem te fotograferen toen er ineens nog een vogel kwam aangevlogen, en nog één en nog één, waardoor er uiteindelijk 5 verschillende vogelsoorten binnen een meter van mij op de grond rond hupten (waaronder familiar chats en mocking cliff-chats, maar ook een aantal nieuwe soorten nl: Buff-streaked chat, Cape rock-thrush en dus cape buntings). Daarnaast zag ik een aantal speckled pigeons op de cliffen, vlogen er een aantal rotszwaluwen rond en zaten er meerdere Gurney’s sugarbirds (nog een nieuwe soort) in de struiken.
Tijdens het fotograferen van het landschap zag ik nog een vogel vliegen, wat een Greater double-collared sunbird bleek te zijn (nog een nieuwe soort!). Na nog wat foto’s gemaakt te hebben van de verschillende vogels zijn we weer naar beneden gereden. In de Acacia’s zaten meerdere Marico flycatchers (een nieuwe soort) en we kwamen een familie giraffes tegen die mooi met de bergen in de achtergrond op de foto wilden. Daarna zijn we in het thornveld (zo heet het habitat met veel Acacia’s) rond gaan rijden waarbij we nog een aantal nieuwe vogelsoorten zagen (Marico sunbird, Southern pied babbler en crimson-breasted shrike) waardoor mijn totaal aantal soorten in Zuid-Afrika nu 202 is! Mijn doel aantal van 200 is dus gehaald!
Verder zagen we boven op het hoogplateau erg weinig wild, dus waren we bang dat het misschien toch wel erg tegen zou vallen qua zoogdieren, maar gelukkig was dat beneden anders. In het thornveld zaten namelijk erg grote aantallen impala’s en wrattenzwijnen (veel hogere dichtheden dan in Welgevonden) en daar zagen we ook meerdere zebra’s en gnoes.
Ook zagen we twee steenbokkies, wat weer een nieuwe zoogdiersoort voor mij was.
Beneden zaten ook veel yellow- en red-billed hornbills en aangezien ik van beide neushoornvogelsoorten nog geen goede foto’s heb, ben ik daar ook nog even mee bezig geweest, wat gelukkig is gelukt! Vlak voordat we weggingen zagen we nog twee neushoorns in de bosjes. In Marakele komen zwarte neushoorns voor, die we allemaal erg graag wilden zien, en zwarte neushoorns houden in tegenstelling tot witte neushoorns meer van bosjes, dus we waren allemaal erg opgewonden toen er ineens twee neushoorns in de bosjes stonden. Maar jammer genoeg waren het witte neushoorns en ging het feestje niet door. Later bij de ingang hoorden we dan ook dat alle zwarte neushoorns weggevangen waren omdat ze één of andere ziekte hadden en ze nu ergens anders werden onderzocht om behandeld te worden..
Daarna zijn we in Vaalwater uit eten geweest, waarbij ik Eland heb gegeten, waardoor mijn totaal aantal wildsoorten op m’n bord nu 4 is (Eland, Koedoe, Springbok en Spiesbok).
Al met al was het dus qua vogels een erg goede dag (maar liefst 12 nieuwe soorten!), maar voor een nationaal park met big five vonden we het aantal zoogdieren een beetje tegenvallen.

19 mei

Vandaag was onze gamedrive dag (zoals we die tot nu toe met al het bezoek hebben gehad) en dus zijn we lekker door het reservaat gaan rijden. De ochtend begon al goed met een krokodil, die aan het zwemmen was en dus een paar leuke foto’s opleverde. Daarna kwamen we een aantal olifanten tegen, die we rustig konden bekijken omdat ze op redelijke afstand van de weg aan het eten waren. Nog iets later kwamen we 4 leeuwen tegen, die rustig in de schaduw lagen dus ook daar hebben we lekker lang naar kunnen kijken en toen was het alweer tijd om terug te gaan voor de lunch. Onderweg naar huis kwamen we echter een ‘breeding herd’ tegen die uit minimaal 17 olifanten bestond waaronder een jong dat dit jaar geboren is. Ze liepen eerst langs de weg maar kwamen steeds meer richting de weg gelopen dus hebben we daarop gewacht en inderdaad liepen er plotseling een heleboel olifanten op de weg, waarbij we het kleintje goed hebben kunnen zien. Ze hadden ook niet echt haast dus konden we lang achter ze aan rijden en genieten van het schouwspel.
Na de lunch zijn we met Alfred rond gaan rijden, jammer genoeg niet in de gamedrive auto, want die heeft alweer kuren.. Dus zijn we in onze auto rond gaan rijden, waarbij we nog een aantal olifanten tegen zijn gekomen en verder ’s nachts een large spotted genet, een slender mongoose, een red rock rabbit en nog een nagapie. Al met al dus weer een lekkere dag qua waarnemingen.
’s Avonds zijn we traditie getrouw gaan braaien met z’n 4en, wat erg lekker was.