Regen

Laatste keer viel internet uit tijdens het uploaden van de foto's, dus stonden er maar 5 nieuwe foto's online, dus dit keer heb ik ook de foto's van vorige keer geupload.
Veel lees en kijk plezier!
Tim

22 april

Vanochtend begon weer bewolkt met mist bij het huis en motregen onderweg naar main gate. We gingen namelijk vanochtend weer internetten om iedereen thuis op de hoogte te houden. Onderweg naar main gate kwamen we twee zadeljakhalzen tegen, wat altijd leuke dieren zijn om tegen te komen. Dankzij de motregen was het echter niet echt warm (17 graden) dus konden we gelukkig in een verwarmd kantoor zitten.
Jammer genoeg viel halverwege het internetten, het internet eruit, wat niet meer gemaakt kon worden voor wij weer weg gingen, dus ik kon alleen wat mails beantwoorden en m’n blog updaten, maar nog niet alle foto’s uploaden etc. Dus dat komt volgende week weer (dus als jullie dit lezen heb ik hopelijk een hoop foto’s online gezet en de soortenlijstjes weer bijgewerkt).
Daarna werden we door Dave gevraagd of we lickblocks (een soort samengestampte voerblokken met allerlei nutrienten en andere benodigde stoffen voor grazers) wilde leggen op 4 verschillende plekken in het reservaat waar we morgen gaan proberen om wrattenzwijnen te vangen om ze te lokken. Dat hebben we dus gedaan waarbij we nog een neushoorn met jong tegenkwamen (waarschijnlijk dezelfde als die ik al eerder op de foto heb gezet) wat wel een leuk gezicht was, zeker toen de moeder nog tekeer ging tegen een andere neushoorn. Erg indrukwekkend als die met hun hoorns tegen elkaar knallen en daarbij laag grommen!
Daarna ook nog tijd gevonden om één meting te doen waarbij de thermometer op een gegeven moment 40 graden aangaf, want het was ondertussen zonnig met wat wolken geworden en in de zon was het dus twee keer zo warm als vanochtend!
Na de meting zagen we nog een black mamba en een puff adder (beide op de weg) waardoor we gelukkig steeds meer het idee krijgen dat de slangen vooral actief worden op het moment dat wij al klaar zijn met meten (en het iets minder warm wordt).
En na het splitsen van de meting van vandaag vroeg slapen want we moeten morgen om kwart voor 5 op om op tijd bij main gate te zijn voor het zenderen van de wrattenzwijnen.

23 april

Vanochtend dus erg vroeg op (kwart voor 5) om op tijd op main gate te zijn. Sterker nog, we waren 20 minuten te vroeg en de zon kwam bijna op dus zijn we weer een stukje het park ingereden tot we een mooi overzicht hadden over het lager gelegen deel van de omgeving voor een aantal mooie foto’s.
Daarna gingen we met 4 werknemers van het management, twee enthousiaste werknemers van site 19 (één van de lodges), Dave, de dierenarts en twee diergeneeskunde studenten in twee auto’s naar West gate (buitenom dus met 120 km/h achterop een pickup zitten met 7 man) om daar nog iemand met speurhond op te halen om vervolgens de eerste wrattenzwijnen te zoeken. Op de plek bij west gate stond nog een mooie olifanten man, wat voor mij de eerste olifant was op een grasvlakte en die weer een aantal mooie foto’s opleverde en onderweg naar de eerste plek waar we wrattenzwijnen hoopten te vinden zagen we nog een luipaard die een paar seconden met de auto mee rende voordat hij achter een bosje verdween. Een erg goed begin van de dag dus!
Daarna zagen we al snel de eerste wrattenzwijnen, maar ze renden al snel weg, waardoor de dierenarts geen goed schot kon krijgen met z’n verdovingsgeweer. En eigenlijk was dat het verhaal van de dag. We vonden op veel verschillende plekken wrattenzwijnen, maar op veel plekken waar ze normaal in grote groepen staan te grazen zagen we er vandaag geen één en ze waren eigenlijk altijd erg snel weg. Gelukkig lukte het ons één keer om wel het wrattenzwijn dicht bij de auto te krijgen en kreeg de dierenarts een goede kans om het wrattenzwijn te schieten, maar de pijl met verdovingsmiddel kaatste vrij snel af, waardoor we achter het half verdoofde zwijn aan moesten. Dus wij met z’n allen door het veld heen rennen, waarbij ik op een gegeven moment met één been in een aardvarkenhol verdween (tot aan halverwege m’n dijbeen) waardoor ik plots op de grond lag. Gelukkig heb ik buiten wat schrammen er niets aan overgehouden.
Op een gegeven moment was de linker achterkant van het zwijn verdoofd (daar waar de pijl geraakt had) en heeft de dierenarts nog een pijl afgeschoten in z’n rechter voorpoot. Waarna we weer achter het zwijn aan konden gaan rennen (waarbij de speurhond goed van pas kwam als we het zwijn uit het oog verloren waren). Uiteindelijk hebben we met een sprintje en 3 man die op het wrattenzwijn doken het zwijn gevangen, maar de tweede pijl had z’n voorpoot verkeerd geraakt waardoor die enigszins beschadigt was en aangezien hij daardoor makkelijker prooi wordt voor bijvoorbeeld een leeuw willen ze liever dat soort dieren niet zenderen dus hebben we hem weer vrij gelaten.
Uiteindelijk hebben we dus nul wrattenzwijnen kunnen zenderen.. Gelukkig hadden we nog de leeuw in de boma (waar een ik een week (of twee) geleden over heb verteld die een andere halsbandzender moest krijgen. Hij had er nu één gekregen die eigenlijk voor een vrouwtje was en dat paste niet zo goed, dus hadden ze een zender voor een mannetjes leeuw besteld en die was nu binnen. Dus heeft de dierenarts de leeuw verdoofd met twee pijlen en zijn we met z’n allen de boma binnen gegaan om de zenders om te wisselen, waarbij de dierenarts ook spier en bloed samples heeft genomen zodat ook van deze leeuw een hoop gegevens bekend zijn. Het was wel erg gaaf om zo’n groot dier van dichtbij te kunnen bekijken. Z’n voorpoten waren even groot als mijn handen en hij had echt gigantische hoektanden. Verder voelde hij gewoon aan als een hond, wat mij verbaasde omdat ik had verwacht dat hij veel ruwere haren zou hebben.
Daarna hebben we nog even geprobeerd om zwijnen te vinden, maar ze renden allemaal erg snel weg, dus hebben we gedag gezegd tegen de dierenarts en zijn we bij west gate koffie gaan drinken om daarna door het reservaat terug naar main gate te rijden. Daarbij hebben we nog even gekeken of de leeuw weer op de been was en dat was hij en daarna zijn we doorgereden naar site 19 om daar te kijken of we de vleermuizen die ze hebben konden zien zodat ik ze eventueel kon vertellen welke soort(en) het is(zijn). Jammer genoeg waren alle vleermuizen weg op het moment dat we er aankwamen, maar we kregen wel een lekker koud drankje wat wel fijn was na een hele dag in de hete zon achterop een pickup te hebben gezeten. Daarbij hebben we voor het eerst een lodge van dichtbij bekeken wat wel erg gaaf was. Het was echt super luxe (ze hebben er 5 huisjes voor gasten, waarvan er 3 een eigen zwembad hebben, ze hebben een zwembad bij het hoofdgebouw en daarin ook een restaurantje en bar en uitzicht op een fantastische waterval/rivier) en groot, zeker als je bedenkt dat er maximaal 10 gasten mogen verblijven. Maar gelukkig waren de vleermuizen er dus niet, dus kunnen we er later nog een keer heen om als nog de vleermuizen te bekijken.
Nu gaan we volgende week nog een keer proberen om wrattenzwijnen te vangen en te zenderen, dus hopelijk lukt het dan als nog en morgen moeten we weer gewoon meten. Maar het was wel een erg leuke manier van een vrije dag spenderen.

24 april

Vanochtend konden we enigszins uitslapen omdat we weer boodschappen moesten doen en toen we wakker werden regende het en dat heeft het sinds dien de hele dag gedaan, dus konden we weer geen metingen doen. Dus hebben we maar weer een handwas gedaan en wat gelezen, foto’s uitgezocht etc. Jammer genoeg zijn de voorspellingen voor morgen hetzelfde, dus hopelijk hebben ze het verkeerd, want een hele dag binnen moeten zitten is echt heel zonde van de tijd, zeker omdat we verder willen met metingen doen voor het onderzoek.

25 april

Vanochtend met goede moed begonnen in de hoop dat het droog zou worden maar om half 12 hebben we het maar opgegeven omdat het nog steeds regende. Gelukkig hadden we dus voor die tijd wel een tijdje rond gereden waardoor we vandaag in ieder geval weer een olifant hebben gezien en de nijlpaarden, maar wel allemaal in de regen. Daarna zijn we maar naar huis gereden en hebben we thuis geluncht en zijn we naar main gate gereden om de vader van Merlijn en een vriend van hem op te halen want die zouden drie dagen bij ons blijven. Het leuke is dat ze erg geïnteresseerd zijn in vogels, dus dat ik ze veel vogelsoorten aan kon wijzen en tijdens de weg terug van main gate hebben we gezamenlijk twee nieuwe vogelsoorten voor mij gezien (little sparrowhawk en rock martin) en natuurlijk een heleboel nieuwe vogelsoorten voor hun. Hopelijk wordt het morgen weer mooier weer zodat we weer wat meer kunnen doen!

26 april

Vandaag hadden we redelijk goed weer want het was weer een keer droog (maar jammer genoeg wel de hele dag 15 graden, waardoor het de koudste dag tot nu toe was). Vanochtend met Paul (Merlijn haar vader) en Leendert een gamedrive gedaan waarbij we vooral naar vogels hebben gekeken, omdat hun beide meer interesseert dan de verschillende andere dieren. Dat is voor mijn vogellijst wel gunstig want ook vandaag zag ik weer twee nieuwe soorten (Cape Robin-chat en Pale flycatcher) waardoor mijn totaallijst nu uitkomt op 170 soorten. Jammer genoeg was het dankzij de kou en bewolking verder niet zo’n goede dag voor andere dieren, want we hebben maar weinig zoogdieren gezien. Wel konden we gelukkig voordat het weer met regenen begon eindelijk weer een keer twee metingen doen, zodat we daarmee weer een beetje op gang zijn gekomen met het onderzoek. Jammer genoeg begon het meteen na de tweede meting weer met regenen, dus hebben we de rest van de dag in de regen terug gereden en daarna grassen gesplitst.
Gelukkig hebben Paul en Leendert een aantal boeken meegenomen in het Nederlands, zodat ik bij m’n zoogdierenlijst een keer de Nederlandse namen erbij kon zetten voor de mensen die graag Nederlandse namen wilden horen, dus heb ik mijn tijd in de regen toch nog goed kunnen besteden.

27 april

Ondanks dat het vandaag ongeveer de hele dag heeft geregend en niet warmer is geweest dan 15 graden was het toch een erg geslaagde dag. We hadden vandaag namelijk vrij gepland zodat we de hele dag rond konden rijden om Paul en Leendert het reservaat te laten zien. We begonnen vanochtend in het zuiden, waarbij we weer vooral naar vogels hebben gekeken en dat was gezien het weer ook een verstandige keuze aangezien we heel veel vogels hebben gezien en maar weinig zoogdieren. We zagen een aantal nieuwe vogelsoorten voor mij (namelijk white-backed duck, comb duck, ashy tit, marsh owl en African snipe) en veel leuke soorten zoals oa African jacana, purperreiger en bonte ijsvogel. Op een gegeven moment hoorden we van Alfred (de buurman) dat het eindelijk gelukt was om de gamedrive auto van de lodge beschikbaar te krijgen zodat we ’s middags met hem konden rondrijden dus toen zijn we terug naar huis gereden waarbij we onderweg nog een leeuw zagen. Het was één van de jonge mannetjes die nu in het zuiden rondlopen, dus dat was wel gaaf, want die had ik pas één keer gezien.
Na de lunch zijn we dus met Alfred op gamedrive gegaan, waarbij we relaxt in de gamedrive-auto konden zitten zodat we voor de verandering een keer niet zelf hoefden te rijden. Al vrij snel zag ik een giant kingfisher zitten, wat voor mij de 6e nieuwe soort van de dag was en meteen ook ééntje die hoog op mijn verlanglijstje stond dus daar was ik erg blij mee.
Daarna hebben we jammer genoeg vooral veel regen gezien, maar toen het erg schemerig begon te worden en we de schijnwerper erbij hadden gehaald zagen we al vrij snel een large-spotted genet, wat een nieuwe soort voor mij was. Niet lang daarna zagen we er nog één over de weg rennen toen we onderweg naar het zuiden waren.
In het zuiden zaten namelijk twee leeuwen bij een karkas van een zebra, die we daarna nog mooi hebben kunnen bekijken. Het waren het andere jonge mannetje en een vrouwtje, die waarschijnlijk vannacht bij ons huis hebben rondgelopen, want op de heenweg zagen we sporen van een mannetjes en een vrouwtjes leeuw. De twee leeuwen waren dus rustig van een zebra karkas aan het eten, terwijl wij op zo’n 10 meter naar ze stonden te kijken. Dat was tot nu toe toch wel de mooiste leeuwenwaarneming tot nu toe, waar we zelfs nog wat foto’s van hebben kunnen maken met behulp van het zoeklicht.
Op een gegeven moment begon het zelfs nog harder te regenen, dus zijn we maar weer naar huis gegaan, waar we binnen het haardvuur hebben aangestoken omdat we vandaag eigenlijk wilde gaan braaien. Maar gelukkig heeft het haardvuur een uitsparing voor een rooster, zodat we binnen konden braaien. We hebben dus lekker met z’n 5en springbok gegeten en wat lamskoteletten en worst, waardoor we nog een gezellige avond hebben gehad terwijl het buiten nog steeds hard regent.

Big 4 op de foto

14 april

Vandaag dus extra vroeg op en om half 7 vertrokken om te kijken of er nog iets bij het karkas te zien was. En nog voor dat we bij het karkas waren zagen we ze al. De twee ‘big boys’ zoals ze hier genoemd worden. Het zijn de twee mannelijke leeuwen die in het noordwesten van het reservaat hun territorium hebben en die dus hun territorium grens hebben bij de rivier vlakbij ons huis. We konden ze fantastisch bekijken in het eerste licht (we hadden vlak daarvoor de zonsopkomst gefotografeerd) want ze kwamen op ons afgelopen, waarna ze met een boog om ons heen gingen (de leeuwen vermijden de pick-ups meer dan de game-drive auto’s, omdat ze vanuit pick-ups worden gedart voor onderzoek en halsbandzenders etc). Daarna hebben we ze nog een tijdje kunnen volgen door erachteraan te rijden, waarbij ik nog wat kopportretjes heb kunnen maken.
Daarna zijn we naar maingate gereden om wat te internetten en wat dingen af te spreken met het management.
Gelukkig konden we daarna nog gewoon twee metingen doen, waardoor we nog steeds voorlopen op ons schema en maar goed ook want er staat een drukke week op ons te wachten volgende week, want dan komt eerst de vader van Merlijn met een vriend op bezoek en daarna gaan we als alles goed gaat proberen om wrattenzwijnen te darten en te voorzien van een halsbandzender.

15 april

Vandaag eigenlijk weinig bijzonders. Wel hebben we alle drie de dikhuiden die hier voorkomen vandaag gezien (Afrikaanse olifant, witte neushoorn en nijlpaard) wat weer een leuke nieuwe naam heeft opgeleverd (namelijk de ‘dik drie’ als tegenhanger van de ‘big five’). Vooral van de nijlpaarden leuke foto’s kunnen maken omdat we voor de verandering een keertje redelijk dichtbij konden komen. Daarnaast zat er een ‘Marsh terrapin’ op de rug van één van de nijlpaarden wat een leuk gezicht opleverde (en een nieuwe soort).
Op een gegeven moment vonden ze het niet meer relaxt, dus begon één met z’n tanden laten zien, wat een dreigement is, dus hebben we daar maar rekening mee gehouden en zijn we na een paar foto’s gemaakt te hebben van z’n bek vol tanden maar weer weggereden. Verder weer twee metingen gedaan, zoals gebruikelijk, wat redelijk zwaar was omdat we vandaag de hoogste temperatuur tot nu toe gemeten hebben (namelijk 47 graden), daar komt bij dat we vanochtend de laagste temperatuur tot nu toe hebben gemeten (14 graden) wat maar weer weergeeft dat het inderdaad winter begint te worden hier.
Owja, vandaag toch ook weer twee nieuwe vogelsoorten gezien (striped pipit en black-backed puffback) wat het totaal op 154 vogelsoorten brengt.

16 april

Vandaag moesten we weer boodschappen doen, dus konden we een uurtje uitslapen en zijn we daarna naar Vaalwater gereden. Onderweg zag ik een nieuwe soort, namelijk de Magpie shrike. Na boodschappen te hebben gedaan kwamen we op de terugweg ook nog twee nijlganzen tegen. Dat waren de eerste echte wilde nijlganzen voor mij (in tegenstelling tot de Nederlandse exoten zijn de nijlganzen hier namelijk wel ‘natuurlijk’ en mogen ze dus eindelijk meetellen op de lijst).
Na thuis de boodschappen te hebben uitgepakt zijn we naar de plek gereden waar we onze eerste meting wilden gaan doen, maar daar aangekomen kwamen we erachter dat we waren vergeten om batterijen te kopen voor de rangefinder en aangezien de batterijen op waren, konden we de helft van de meting niet doen. Daarom hebben we maar besloten om op beide plekken die we hadden uitgekozen voor vandaag een halve meting te doen en dat we de rest later een keer zouden doen, dus hebben we alleen de hoogte gemeten en grassen geknipt en heb ik daarna Merlijn afgezet om nog maar een keer naar Vaalwater te rijden.
Onderweg weer de nijlganzen en magpie shrike gezien (beide op precies dezelfde plek), maar ook nog een aantal soorten die ik niet iedere dag zie zoals red-faced mousebirds, southern boubou, mocking cliff-chat en double-banded sandgrouse. Qua vogels zien dus wel een goede dag, ook al zag ik ze allemaal langs de hoofdweg naar Vaalwater.
Daarna de grassen gesplitst die Merlijn geknipt had en toen was de dag alweer voorbij. Hopelijk morgen weer iets meer wild en natuur en iets minder asfalt.

17 april

Vandaag vroeg naar het zuiden gereden, waar we al vrij snel leeuwensporen vonden, maar jammer genoeg hebben we geen leeuwen gezien. Wel kwamen we een vorkstaartscharrelaar tegen die mooi bleef zitten voor de foto. Daarna kwamen we nog wat rock dassies tegen, wat altijd leuk is en toen snel naar de plek om te meten want we werden via de radio uitgenodigd om ’s avonds bij André naar de braai te komen. De eerste meting was in een dal met aan beide zijden van de weg een stijle helling waar we op moesten meten, dus dat was redelijk zwaar, maar gelukkig hebben we dat ook weer overleeft.
Nadat we één zak gesplitst hadden zijn we vertrokken naar Andrés huis en omdat hij vlakbij main gate woont en we niet zoveel tijd hadden zijn we buitenom gereden. En maar goed ook want onderweg zagen we in het naast Welgevonden gelegen game reserve een gemsbok en langs de hoofdweg zag ik 4 yellow-billed hornbills, een soort die ik erg graag wilde zien en dat is nu dus gelukt.
Daarna zagen we op de paar kleine veldjes tussen de huizen van de mensen van het management echt ontzettend veel dieren staan, grote groepen impala’s, gnoes en zebra’s, twee giraffen en vier mannetjes eland, die we mooi konden fotograferen in het avondlicht, waar ik erg blij mee was, want ik wilde die soort nog graag een keer mooi op de foto.
Toen we bij André aankwamen bleek dat er een rugby wedstrijd op tv was en dat het traditie was om voor de braai eerst rugby te kijken, dus hebben we de wedstrijd van de lions vs de sharks gekeken, waarbij iedereen van het management voor de sharks was en die hebben nipt gewonnen, dus was het tijd voor een feestje (en veel vlees).

18 april

Vanochtend de rest van de grassen van gisteren gesplitst, omdat we dankzij de braai daar gister niet aan toe waren gekomen. Ook zagen we vanochtend de eerste muis in huis, we hadden al wel een tijdje sporen gezien, maar nog geen muizen zelf, dus dat was weer even een reminder dat we al het eten in de goede kasten moeten stoppen of in de koelkast.
Daarna meteen door naar de proefplots waar we vandaag moesten meten, waarbij we bij de tweede plot een erg goede plek voor roofvogels vonden. Er was namelijk een termiekbel waarin ik mijn 160ste vogelsoort voor het reservaat zag (namelijk de African hawk-eagle) en daarna vlogen er nog twee zwarte arenden en twee cape vultures in dezelfde termiekbel, dus dat was erg leuk om te volgen tijdens het meten.
Toen we terug reden van de meting naar huis kwamen we nog een mannetjes olifant tegen die zich mooi liet fotograferen en die op een gegeven moment nog met modder begon te gooien ook, waardoor we daar ook leuke foto’s van konden maken.
Daarna grassen gesplitst totdat we met de buurman (Alfred) een rondje zouden gaan rijden. Maar jammer genoeg waren de werklieden die bezig zijn met de verbouwing van de lodge hier heel hard bezig met zich niet aan de planning houden, want ze zouden vandaag tot 1 uur ’s middags werken, zodat Alfred daarna met ons mee kon om een rondje te rijden, maar ze waren om 9 uur ’s avonds nog steeds bezig en aangezien Alfred erop moest toezien dat ze hun werk goed deden kon hij dus ook niet mee om een rondje te rijden.
Dus zijn we uiteindelijk met z’n tweeën een rondje gaan rijden, waarbij we op dezelfde plek dit keer twee olifanten tegenkwamen en daarna nog een spotted thick-knee (een soort griel) wat weer een nieuwe vogelsoort was.
Verder ook nog wat foto’s van de zonsondergang gemaakt en op de terugweg 3 soorten nachtzwaluwen (waarvan 1 nieuw), scrub hares en één Jameson’s red rock rabbit gezien, dus ook dat was wel weer leuk.

19 april
Vanochtend de grassen gesplitst van gister, omdat we daar dankzij de gamedrive niet aan toe waren gekomen. Daarna zijn we gaan meten op een plek waar we bijna altijd neushoorns zien, dus dat was wel even spannend, maar buiten een paar snuivende gnoes was er geen beest te bekennen op ons proefplot.
Daarna zijn we meteen doorgegaan naar de tweede meting, zodat we na op een mooi plekje te hebben geluncht, ook nog de twee metingen af konden maken die we van de week niet af konden maken omdat we vergeten waren batterijen te halen. Daardoor lopen we nog steeds voor op schema wat wel zo fijn is aangezien we komende vrijdag als het goed is gaan helpen met het vangen van wrattenzwijnen om ze te voorzien van een gps-zender. Tijdens het meten kwam ik trouwens nog een slang tegen, maar gelukkig was het een onschuldige stripe-bellied sand snake en niet een grote gevaarlijke slang en op de terugweg kwamen we weer twee cirkelende zwarte arenden tegen, wat toch wel erg mooie dieren blijven.
Daarna de grassen van vandaag splitsen en halverwege het splitsen begon het te onweren dus zijn we de rest van de avond maar binnen gebleven. Op een gegeven moment konden we niet verder naar buiten kijken dan zo’n 3 meter voordat we een wit regengordijn zagen, dus dat was wel indrukwekkend. Maar verder viel het onweer gelukkig wel mee.
Vandaag dus vooral heel hard werken, maar morgenochtend gaan we weer een rondje rijden dus hopelijk komen we dan weer iets leuks tegen.

20 april

Vanochtend begon erg mistig en koud, maar toen we in het dal kwamen bleek dat het gewoon laag hangende bewolking was in plaats van mist, want daar hadden we alleen bewolking, maar zagen we dat de toppen van de heuvels inderdaad in de wolken zaten.
Al vrij snel zagen we veel buffel sporen dus hoopten we om ze ook te zien en we hadden geluk want al vrij snel vonden we één buffel. Die ene buffel bleek niet alleen want toen we stil gingen staan om hem te bekijken stonden er één voor één nog vijf buffels om hem heen op. In totaal 6 buffels dus, waarvan twee een halsbandzender hebben, dus er bleven er 4 over om goed te fotograferen. Jammer genoeg lopen er op het moment maar 6-8 buffels rond in het reservaat omdat de vorige buffelpopulatie één of andere gekke huidziekte had, waardoor alle dieren weggevangen moesten worden. Gelukkig zijn we dus begonnen met een herintroductie, waarvan we vandaag dus de eerste dieren hebben gezien. Hopelijk worden het er binnenkort meer!
Jammer genoeg was er erg weinig licht, maar gelukkig heb ik toch nog een aantal leuke foto’s kunnen maken. Daarna kwamen we buiten een aantal neushoorns niet heel veel spectaculairs meer tegen.
Jammer genoeg konden we dankzij de regen van vannacht en de mist om 10 uur nog geen meting doen omdat het gras nog te nat was, dus hebben we maar weer een aantal plots bezocht om de bedekkingspercentages te schatten.
Ondertussen ging gelukkig de zon weer schijnen waardoor het toch nog zo’n 35 graden werd en we in ieder geval één meting konden doen. Verder heb ik de dag ook gespendeerd aan wat bloemen fotograferen en vond ik één libel die wel mee wilde werken voor de foto.
Na nog een aantal plots bezocht te hebben om de percentages te schatten gingen we via dezelfde vallei terug naar huis. In de vallei zag ik een klein vogeltje opvliegen, die ik niet meteen herkende, dus stopte ik om hem beter te kunnen bekijken en maar goed ook want het was een heel gaaf klein uiltje (een pearl-spotted owlet)! Het leuke van het uiltje was vooral ook dat hij twee donkere vlekken op z’n achterhoofd had, waardoor het leek alsof hij ons continue aankeek, terwijl hij in werkelijkheid switchte tussen naar ons kijken en de andere kant op kijken. Weer een nieuwe vogelsoort dus!
Daarna kwamen we de buffels weer tegen (wel op een andere plek) en konden we met iets meer licht nog een aantal foto’s maken. Toch wel bizar dat we beide keren de buffels tot op ongeveer 2 meter van de auto hebben zien grazen, terwijl toch regelmatig wordt gezegd dat buffels gevaarlijk kunnen zijn. Deze dus niet, want ze roken en keken om te kijken wat wij waren en gingen daarna gewoon weer verder met grazen.
Nadat we vanwege de tijd niet al te lang bij de buffels hebben gestaan zijn we verder naar huis gereden om de grassen van vandaag te splitsen en terwijl we daarmee bezig waren (en met het invoeren van de data etc) begon het weer te regenen en hoorden we op de radio (die we zaterdag na de braai van André in bruikleen hebben gekregen) dat het morgen weer hetzelfde weer gaat worden als vandaag.. Gelukkig lopen we nog steeds voor op schema (vandaag was hebben we de 50ste plot gemeten, dus nog 52 te gaan, terwijl we aan het eind van deze week 50 metingen af wilden hebben) dus kunnen we wel wat vertraging oplopen dankzij het weer. Maar we zullen het morgen wel zien.

21 april

Vanochtend begon al matig met een bewolkte lucht maar daarna werd het alleen maar erger, want het begon met motregenen en pas laat in de middag stopte het daarmee. Daarbij was het vandaag zo’n 17-20 graden wat voor ons de eerste volledig koudere dag was. Gelukkig waren we al begonnen aan onze ochtendronde toen het begon met motregenen dus die hebben we gewoon afgemaakt. Tijdens het rijden kwamen we op een gegeven moment twee gemsbokken tegen, wat weer een nieuwe zoogdiersoort is. En als bonus konden we ze mooi fotograferen dus dat was gaaf!
Daarna nog wel het rondje rijden afgemaakt maar met die motregen en een donkere lucht zover als we konden kijken was er geen mogelijkheid om vandaag nog een meting te doen, dus zijn we maar terug naar huis gereden. Gelukkig hadden we nog genoeg bureau werk te doen dus hebben we daar vandaag eindelijk tijd voor gemaakt. We hebben in alle plots waar we hebben gemeten ook de drie meest voorkomende grassoorten gedetermineerd en hun bedekking geschat (dus als de helft van het gras op een plot een bepaalde soort is, dan krijgt die soort 50%) en vandaag heb ik een lijst gemaakt met welke grassoorten we tot nu toe hebben gezien en wat hun waardes zijn wat betreft begrazing (goed, matig of slecht verteerbaar voor grazers en of de grassoorten toenemen of afnemen onder begrazingsdruk). Dat heeft ongeveer de hele dag geduurd, aangezien ik erachter kwam dat we veel grassoorten in de eerste metingen verkeerd gedetermineerd hadden, maar gelukkig had ik foto’s gemaakt van alle grassen, dus kon ik ze nu als nog de goede naam geven. Wel bizar dat ik in Nederland maar een paar grassen tot op soort kan determineren terwijl ik hier nu al zo’n 20 soorten uit m’n hoofd weet… Waar onderzoek al niet goed voor kan zijn.
Daarna vooral veel foto’s uitgezocht want de mensen van het management zijn bezig met een groot promotie project, waarvoor ze graag meer foto’s wilden hebben en na een paar foto’s van mij gezien te hebben wilde ze ook graag mijn foto’s gebruiken, dus daarvoor zou ik foto’s uitzoeken en aan hun geven. Wel gaaf dat er straks dus waarschijnlijk wat foto’s van mij voor hun promotie materiaal gebruikt gaan worden en dat ze die ook gaan gebruiken bij standaard advertenties etc.
Ondertussen is het al weer redelijk helder buiten, dus hopelijk hebben we morgen weer goed weer om te meten!

Strepen en (modder)vlekken

7 april

Vanochtend moesten we extra vroeg opstaan (kwart voor 6) omdat we vandaag de introductie cursus kregen die iedereen die in het reserve werkt moet volgen en onze auto een grote beurt moest krijgen. Toen we om half 7 vertrokken kwam de zon net op terwijl de lucht voor de verandering weer helemaal helder was, dus onze eerste echte zonsopkomst was meteen een mooie. Daarna reden we het dal in, waar het echt ontzettend mooi mistig was en waar we in het mooie vroege tegenlicht een groepje impala’s tegenkwamen waarvan ik mooi gebruik kon maken om wat foto’s te maken.
Daarna moesten we opschieten want we moesten om 7 uur op main gate zijn, dus zijn we door de mist over de hoofdweg buiten het park om naar main gate geracet. Daar aangekomen konden ze meteen aan de auto beginnen en hadden wij nog ongeveer driekwartier om te internetten voordat we om 8 uur richting west gate gingen om bij het trainingscentrum de cursus te krijgen.
De cursus zelf stelde niet zoveel voor. Eigenlijk was het vooral een herhaling van de regels, die we al uit het boekwerk zelf gelezen hadden en een extra deel wat ging over hoe je om moet gaan met wilde dieren (voornamelijk olifanten, leeuwen, luipaarden, nijlpaarden en neushoorns) als je ze te voet tegen komt. Dat was dus wel erg nuttig voor ons, omdat wij vaak te voet buiten de auto aan het meten zijn en we tot nog toe nog niet heel duidelijk hadden gehoord wat we nou precies moesten doen als we één van die beesten tegen zouden komen. Gelukkig zijn we daar nu dus iets beter op voorbereid.
Eenmaal weer terug aangekomen bij main gate, bleek de auto nog niet klaar te zijn, waardoor we nog meer tijd hadden om te internetten. Maar na een tijd werden we toch nieuwsgierig en zijn we gaan vragen hoe lang het nog ging duren.
Toen we bij de werkplaats aankwamen bleek dat een aantal bestelde onderdelen voor de achteras niet binnen waren gekomen, dus dat we tot morgen moeten wachten voordat we de auto terug krijgen. Dat was enigszins een probleem aangezien we zo’n uur rijden vanaf de werkplaats wonen, dus gelukkig konden we een andere auto meekrijgen (de werkplaats is overigens gewoon het gebouw naast het kantoor, dus dat is wel makkelijk).
We kregen één van de Toyota Landcruisers van het management mee voor een dagje. Toch wel gaaf om in zo’n Afrikaans icoon (gemaakt in Japan uiteraard) te kunnen rondrijden.
Tijdens die rondrit kwamen we overigens in totaal 16 neushoorns tegen (in 1 uur tijd) waarvan 10 in 5 minuten, wat voor ons toch wel echt een record was.
Na verder niet veel gezien te hebben vandaag toch wel een relaxt rustdagje gehad, dus zo nog lekker even een David Attenborough serie kijken en daarna op tijd slapen.

8 april

Vandaag weer standaard om 6 uur op om door het reserve rond te rijden. Jammer genoeg was het alweer meer bewolkt dan gisteren, maar gelukkig zagen we toch de nodige leuke dingen als bijvoorbeeld weer wat rock dassies en een klipspringer die 3 meter van de auto lekker aan het foerageren was. We kwamen echter al vroeg aan op de plek waar we moesten meten, dus hebben we dat maar gedaan. En achteraf maar goed ook want toen we net met onze tweede meting klaar waren (om half 12 al ipv 2 uur) begon het te regenen. Goede timing dus.
Daarna hebben we in het begin van de middag de grassen gesplitst en bleek rond 4 uur dat de auto klaar was, dus zijn we door het park naar de werkplaats gereden. Gelukkig maar want onderweg kwamen we weer wat leuke dingen tegen. Onder andere twee African Grey Hornbills (neushoornvogels) die toch wel erg spectaculair blijven (maar jammer genoeg nog niet dichtbij genoeg voor een foto).
Daarna dacht Merlijn een paar groene meerkatten (vervet monkeys) op de weg te zien lopen, maar ik maakte er al snel mangoesten van en jawel er liep een groep van 14 mangoesten voor ons op de weg. Het waren banded mongooses, wat weer een nieuwe soort was (en één die ik nog erg graag wilde zien!). En we hadden geluk want ze gingen zelfs nog voor ons poseren op een rots naast de weg! Dus na een aantal foto’s genomen te hebben zijn we doorgereden naar de werkplaats waar we onze ‘cruiser’ weer in konden ruilen voor de vertrouwde Hilux (maar nu zonder piepende vering en rem!).
Op de terugweg kwamen we nog een groep van 3 jakhalzen tegen, die relaxt naast de weg in het gras gingen liggen en af en toe elkaar gingen besnuffelen, likken etc wta een erg mooie afsluiting was van de dag in het laatste avondlicht.
Al met al dus weer een geslaagde dag.

9 april

Vanochtend eerst naar Vaalwater geweest om boodschappen te doen. Daarna twee metingen gedaan, waarbij Dave een keer langs kwam om te kijken hoe het ging. Dat wilde hij al 2 weken lang doen, dus dat is wel mooi dat het er eindelijk van gekomen is.
Maar eigenlijk begon de dag pas daarna. We waren namelijk om 2 uur klaar met meten en wilden nog een rondje gaan rijden. Al vrij snel zagen we een grote roofvogel cirkelen, die steeds iets dichterbij kwam. Merlijn dacht in eerste instantie aan een gier, maar ik zag meteen dat het een arend was en zodra de auto stil stond en ik door m’n verrekijker kon kijken bleek mijn vermoeden juist en had ik een mooie Zwarte arend (Verreaux’s eagle) in beeld. Daarna bleek het een erg goede dag voor vogels te zijn. We hadden namelijk in totaal 52 soorten, waarvan 4 nieuwe (incl de arend). Verder qua zoogdieren niet veel bijzonders gezien tijdens het rondje rijden, maar het kan natuurlijk niet altijd feest zijn. Wat wel nog leuk was, waren twee vechtende koedoes. Die hebben op dit moment namelijk hun paartijd (het equivalent van de Edelhertenbronst in september in Nederland) en daardoor zijn er veel grote bokken achter de hindes aan aan het gaan, erg leuk om de vergelijking met edelherten te zien qua gedrag (incl spectaculaire gevechten!).
Daarna was het weer tijd voor grassen splitsen, data invoeren etc.

10 april

Vanochtend begon goed met een hele mooie blauwe lucht, dus dat beloofde een mooie dag te worden. En al vrij vroeg werd het dat ook. We reden namelijk naar het Zuiden om daar vandaag wat metingen te doen toen we na wat zebra’s en kudu’s in de mooie ochtendzon te hebben bekeken een bocht maakten en daar op de weg zomaar een dier stond. Het eerste wat ik dacht was “Wow”, waarna ik Merlijn hoorde zeggen “een hyena” waarop ik weer antwoordde “en nog wel een spotted ook”, maar ik geloof dat dat wat uitleg nodig heeft. In Welgevonden was er heel lang maar 1 soort hyena en dat was de bruine (en de manenwolf, die volgens sommigen onder de hyena familie wordt gerekend) totdat er een tijdje geleden ineens een gevlekte (spotted) hyena met een cameraval werd geregistreerd. Nu lopen er zover het management weet 2 gevlekte hyena’s rond. In veel grote natuurparken in Afrika is de gevlekte hyena de ‘standaard’ soort, maar hier dus niet, wat de kans op het zien van een bruine hyena vergroot (de enige betere plek dan de waterberg regio is langs de kust van Namibië geloof ik) omdat die op plekken waar de gevlekte hyena ook voorkomt wordt weggeconcurreerd. Verder was een gevlekte hyena vrij gebied ideaal voor ons onderzoek omdat hier de leeuw de enige predator van zebra’s en gnoes is (waar wij dus onderzoek naar doen) en de andere predator van zebra’s en gnoes (namelijk de gevlekte hyena) er niet voorkwam. Nu dus wel, maar gelukkig maar in kleine aantallen, wat de invloed op ons onderzoek nihil maakt. Maar dat maakte onze waarneming van vanochtend dus wel extra leuk.
Gelukkig bleef de hyena gewoon staan terwijl wij dichterbij kwamen voor de foto en was hij zelfs zo geïnteresseerd in ons dat hij meerdere malen verbaasd en geïnteresseerd enigszins richting ons kwam. Uiteindelijk vond hij het genoeg en liep hij weg, ons met een heleboel mooie foto’s en een goede herinnering achterlatend.
Daarna hebben we lekker door het zuiden getoerd en hebben we nog een aantal leuke vogelsoorten gezien (waaronder zwarte ooievaar en black crake wat twee nieuwe soorten waren) en hebben we weer lekker gemeten. Dankzij het mooie weer steeg het kwik vandaag weer tot 44 graden, wat bijna ons record evenaarde (45 graden).
Tijdens het uitsplitsen van de eerste zak grassen bleken we allebei toch wel erg moe, dus hebben we besloten om de rest van de avond en morgen maar rust te houden. Maar toen ik lekker op de bank was gaan zitten om foto’s uit te zoeken en Merlijn naar het huis hiernaast ging voor bereik om te kunnen bellen kwam ze al vrij snel terug met de mededeling dat er 2 olifanten in de tuin zaten. Dus die hebben we nog even bekeken waarna het uitrusten echt is begonnen.

11 april

Vandaag was dus onze rustdag, wat begon met uitslapen tot 9 uur, waarna we veel hebben gelezen, gehangen, muziek geluisterd en nog wat van die dingen. Verder heb ik al de foto’s die ik tot nu toe heb gemaakt (70 Gb!) uitgezocht en van de beste foto’s een back-up gemaakt. Bij het uitzoeken van de foto’s kwam ik er achter dat ik een soort heb gezien die nog niet op de lijst stond, namelijk een white-breasted cormorant, wat de totale vogellijst op 149 brengt. Ik ben benieuwd wat de 150ste soort gaat zijn!
Daarna heb ik ’s avonds omdat het helemaal wolkenloos was, nog geprobeerd wat nachtopnames te maken van de sterrenhemel. Het lastige daarvan is dat ik wil proberen om de beweging van de sterren (of eigenlijk dus de aarde) vast te leggen, waarvoor ik een sluitertijd van 25 minuten gebruik. Omdat je bij zo’n lange sluitertijd last krijgt van allerlei bij verschijnselen van de sensor, doet de camera er daarna zo’n 25 minuten over om die bijverschijnselen uit de foto te halen en om de foto op te slaan. Zo kun je dus in 3 uur tijd in totaal 3 foto’s maken. Waarvan er 1 gelukkig redelijk gelukt is. Ik had namelijk vorige keer een stuk van het huis op de foto’s staan omdat in het donker de compositie bepalen erg lastig is. Daardoor heb ik dit keer de camera al neer gezet toen het nog licht was, waarbij ik wel op de bomen en het huis heb gelet, maar niet op de horizon, want die is enigszins scheef. Volgende keer hopelijk beter.

12 april

Vanochtend begon goed met redelijk wat standaard wild (koedoe, zebra, gnoe, wrattenzwijn, impala etc.) waarna we toevallig een mannetjes leeuw zagen die al een paar dagen zit opgesloten in een boma. Een boma is een stuk grond met een hek eromheen dat vroeger gebruikt werd om het vee in te laten overnachten, zodat ze veilig waren van de grote predatoren hier. Tegenwoordig zijn in de meeste parken en reservaten de hekken om de boma’s heen weggehaald, maar dankzij de hoeveelheid mest die er door het vee gebracht is, is de grond van de boma’s vaak veel nutriëntrijker dan de grond in de omgeving, waardoor veel dieren naar de oude boma’s komen om te grazen. In Welgevonden zijn zover ik weet nog 2 boma’s met een hek eromheen. Één daarvan wordt gebruikt om mensen de ultime bush beleving te geven (namelijk kamperen tussen de wilde dieren, maar dan dus wel in een omheind gebied voor de veiligheid) en één voor nieuw te introduceren dieren. De mannetjes cheeta die wij twee keer hebben gezien heeft bijvoorbeeld eerst een tijdje in de boma gezeten voordat hij werd losgelaten en nu zit er dus een mannetjes leeuw. Die leeuw zit er echter met een andere reden. Hij is namelijk één van de twee oude mannetjes die eerst in het zuiden de dienst uit maakten met hun eigen troep leeuwen, maar die vlak voordat wij hier kwamen zijn verstoten door twee jongere mannetjes. Die twee oude mannetjes zijn daarna ieder hun eigen weg gegaan, waarbij er één een tijdje in de buurt van ons huis heeft verbleven. Vlakbij ons huis is een ingang tot het reservaat, genaamd East gate en dit mannetje heeft het daar weten te presteren om twee keer het reservaat uit te komen (en dat met een hek wat iedere dag wordt gecontroleerd om de olifanten, cheeta’s etc binnen te houden). Dat is dus een probleem voor het management, dus zit de leeuw vast totdat er een halsbandzender is gearriveerd op zijn grote (ze hebben er nu nog één liggen, maar die is eigenlijk voor een leeuwin en dus te klein). En wij hebben hem dus gezien vandaag toevallig, waarschijnlijk omdat hij eten krijgt vanuit een auto die lijkt op de onze en hij dus kwam kijken toen wij langs reden.
Daarna zijn we weer naar het verbrande gebied geweest om te kijken hoe het er bij ligt na 5 weken, en dat is goed. Er is veel nieuw gras en zelfs nieuwe kruiden en sommige bomen hebben ook nog nieuwe blaadjes gekregen en er wordt nu ook volop gegraasd omdat het nieuwe gras veel nutriënten bevat. Na wat foto’s te hebben gemaakt reedt ik verder, waarbij ik bij een stuk erg modderige weg de verkeerde sporen volgde en de auto wegglipte in de modder.
Na vanuit de 2 wielaandrijving de 4 wielaandrijving te hebben geprobeerd bleek dat we toch echt vast zaten. Het enige wat er dus opzat was proberen om de auto weer los te krijgen. In eerste instantie hebben we geprobeerd om de modder rondom de wielen aan te stampen, wat geen succes had. Daarna hebben we met een krik geprobeerd om stenen onder de achterkant van de achterwielen te krijgen, zodat we achteruit weer uit de modder konden rijden, maar dat mislukte ook. Daarna hebben we met de krik één voor één de vier kanten opgetild, de modder onder de auto aan die kant weg geprobeerd te halen en stenen onder de wielen te leggen, maar dan aan de voorkant, zodat we vooruit konden proberen weg te rijden. Maar ook dat mislukte. Dus zagen we geen andere keus dan Dave via de radio vragen of hij ons kon komen helpen, totdat we nog één poging waagden waarbij we zoveel mogelijk gas gaven en de voorwielen zoveel mogelijk heen en weer stuurden (wat we bij andere mensen hadden gezien die vast zaten). En het lukte! Dus na 3 uur hard werken waren we eindelijk los. Dankzij al het graven en krikken waren we echt helemaal bedekt met modder, waardoor we maar meteen terug zijn gegaan naar huis om te douchen en schone kleren aan te trekken. Daardoor hadden we geen tijd meer om nog een meting te doen vandaag en eigenlijk ook geen energie meer. Maar we hebben wel weer een ervaring en een verhaal extra!
Daarna heb ik weer wat nacht opnames gemaakt, waarbij ik wel heb gelet op de horizon en de compositie voordat het donker werd, dus dit keer is het helemaal goed gelukt!

13 april

Vanochtend lekker rond gereden, maar weinig gezien. Het was vanochtend jammer genoeg weer bewolkt en daardoor redelijk aan de koude kant (23 graden met wat wind). We hoorden op de radio dat er vlak bij ons huis twee leeuwen gezien werden die een gnoe hadden gedood, maar die hebben we jammer genoeg gemist, wel hebben we ’s avonds het karkas nog gezien, maar zonder leeuwen.
Wel zagen we vandaag de cheeta weer (waarschijnlijk dezelfde als de vorige twee keer). Hij lag lekker te slapen vlak langs de weg en we konden hem tot op 3 meter benaderen, waarbij hij zich helemaal niets van de auto aantrok, dus dat was echt geweldig.
Verder weer als vanouds twee metingen gedaan, waarbij bij de tweede meting de zon nog even doorkwam, waardoor het meteen warm was (28 graden).
Op de terugweg kwamen we Dave en André tegen, die net op weg waren om de leeuw in de boma (zie verhaal van gisteren) te voeren. Gelukkig konden wij mee, dus heb ik voor het eerst in mijn leven een dier geschoten zien worden (ze schieten namelijk mannelijke impala’s dood om de leeuw te kunnen voeren, dat is namelijk goedkoper dan vlees en veel natuurlijker). Daarna had de leeuw jammer genoeg geen honger, waardoor we weg moesten voordat hij de impala had gevonden. Wel hebben we de leeuw nog wat beter kunnen bekijken dan gister, dus dat was wel leuk.
Daarna zagen we nog een black mamba op de weg, maar gelukkig voorlopig nog alleen op de weg en het was maar een kleintje (zo’n anderhalve meter schat ik).
Morgen vroeg op in de hoop nog iets leuks bij het karkas te vinden en daarna weer internetten!

Leeuwen en nagapies

1 april

Omdat het vannacht heel lang heel hard geonweerd heeft, hadden we vanochtend beide moeite met opstaan. Daarna snel wat kleren inpakken en eten meenemen en naar Dave’s huis, zodat we tijd zouden hebben om metingen te doen vandaag. Maar helaas vonden de weergoden dat het anders moest zijn, want het bleef de hele ochtend regenen, dus konden we geen metingen doen (de hoogte van het gras meten we bijvoorbeeld met een stuk karton aan een stok, die dus niet tegen water kan). Daardoor hebben we vandaag maar weer wat boodschappen gedaan, omdat Dave zou zorgen voor wat standaard eten, maar daar had hij geen tijd voor gehad en hebben we weer een paar uur achter internet gezeten. Tussendoor was het een tijdje mooi weer, dus hebben we geprobeerd om één meting te doen, maar halverwege begon het weer te regenen, waardoor we de poging uiteindelijk maar hebben gestaakt.
Na het internetten hebben we nog een rondje gereden door het reservaat, waarbij we een groepje vervet monkeys tegenkwamen, waarvan één jong erg mooi bleef zitten voor de foto. Het is pas de tweede keer dat we deze soort tegen zijn gekomen, dus het is erg fijn dat we er nu al mooie foto’s van hebben kunnen maken.
Na de vervet monkeys kwamen we nog een zadeljakhals tegen, die niet schuw was en uitgebreid op de foto wilde. Jammer genoeg was het licht al dusdanig, dankzij alle regenwolken, dat het bijna te donker was voor foto’s, maar gelukkig heb ik er nog een leuke foto aan overgehouden.
Daarna terug naar Nimbus (de hond van Dave) en het huis een beetje verkend. Omdat Dave op het moment maar tijdelijk in dienst is en hij in de tussentijd al naar Engeland was geëmigreerd, is zijn huis half leeg, waardoor we nu maar aan de keukentafel alles zitten te doen, ipv op de bank in ‘ons’ huis. Maar het is wel een erg mooi huis, dus dat maakt weer veel goed en gelukkig is het maar voor eventjes.

2 april

Vannacht had het weer geregend en vanochtend was het dan ook nat en koud (20 graden). Dus zijn we eerst maar een rondje gaan rijden, in de hoop dat het droog zou worden. Al vrij snel kwamen we een groep bavianen en vervet monkeys tegen, dus dat beloofde veel goeds (ondanks de regen). Jammer genoeg viel het tot half 10 tegen, maar daarna mochten we niet meer klagen.
Rond half 10 kwamen we namelijk een groep zebra’s tegen, die we rustig aan het bekijken waren, toen we allebei ‘LEEUW’ riepen op het moment dat we naar voren keken. Er stond namelijk een gigantische mannetjes leeuw voor ons op de weg, die de zebra’s ook aan het bekijken was (maar de zebra’s hadden hem nog niet gezien). Dus wij meteen de auto stil gezet en foto’s maken. Tegelijkertijd begon de leeuw steeds meer richting de zebra’s te sluipen, terwijl wij elkaar aankeken, van ‘het zal toch niet?’. Maar ja hoor, de leeuw ging voor onze neus proberen om een zebra te vangen! Dus wij hebben gespannen gewacht, tot we in de bosjes achter ons gegrom hoorden en hoeven van zebra’s. Een tweede mannetjes leeuw bleek via de andere kant van de auto de zebra’s te hebben beslopen, maar de wind kwam ook van die kant, dus dat mislukte, waarna de zebra’s ophol sloegen en de leeuwen elkaar tegen kwamen, elkaar aankeken en maar rustig de bush in liepen. Maar wat een geweldige ervaring! Hopelijk lukt het ze volgende keer wel ;-). Vlak daarna kwamen we een kleine antilope tegen langs de weg, wat later een common duiker bleek te zijn, wat de eerste nieuwe zoogdiersoort van vandaag opleverde! Gelukkig bleef hij even staan, waardoor we hem kort maar goed konden bekijken, voordat hij wegvluchtte.
Daarna zijn we voor het idee maar percentages gaan schatten van de boombedekking, struikbedekking, gras en kruidlaag bedekking en kale grond op verschillende plots, omdat dat wel kan met regen.
Gelukkig werd het even droog, waarbij de zon al snel zorgde voor relatief droog gras. Dus toen hebben we meteen snel een meting gedaan, waarbij ongeveer op ons plot een nieuwe soort rondliep, namelijk een mannelijke nyala, die vrij zeldzaam zijn in het park, dus dat was een mooie opsteker, zeker omdat het meteen na de meting weer ging regenen (wat een timing ;-)).
Dus zijn we weer verder gegaan met het schatten van de bedekkingen in een aantal plots, waarbij ik tijdens het rijden ineens een koe in het gras zag liggen, althans dat dacht ik. Het bleek een jonge tsessebe te zijn, maar als ze liggen lijken ze echt op koeien.. Een beetje suffe antilopen dus, maar wel weer een nieuwe soort (er komen wel geteld 3 tsessebes voor in Welgevonden en we zagen dus in een keer 100% van de populatie).
Na de tsessebes ook uitgebreid gefotografeerd te hebben zijn we maar weer naar huis gereden, want het regende nog steeds. En nu regent het nog steeds, dus hopelijk wordt het morgen beter weer, want die regen is ook niets.. (al is het wel goed voor de planten en dieren hier zo vlak voor de droge tijd).

3 april

Vandaag begon goed, want het was droog! Jammer genoeg hadden we ook een stroomstoring vanochtend, waardoor we iets later weg waren dan gebruikelijk. Maar dat kwam misschien toch wel goed uit, want vlak nadat we in de auto waren gesprongen ontdekte ik op de hoofdweg dezelfde mannetjes cheeta als van een paar weken geleden. Dit keer konden we hem nog langer volgen dan vorige keer, wat een leuke serie foto’s op heeft geleverd en op een gegeven moment kwam hij zelfs 2 meter van de auto langs gelopen! Mooier dan dit kunnen we hem dus bijna niet meer zien..
Daarna nog veel rondgereden en eindelijk weer een keer twee metingen gedaan, dus ook met de metingen komt het wel weer goed. Tijdens de eerste meting zag ik een Elephant shrew wegrennen (een klein muisachtig diertje) maar jammer genoeg zag ik hem niet goed genoeg om hem tot soort te determineren. De waarneming zelf was wel erg gaaf, omdat hij precies zo wegrende als in de opnames in de serie ‘the life of mammals’ van David Attenbourgh. Iets spectaculair zagen we daarna niet meer (wel nog een aantal leuke waarnemingen van neushoorn en nijlpaard).
Eenmaal weer aangekomen bij het huis van Dave konden we beginnen met het splitsen van de grassen en na 1 plot gedaan te hebben zijn we begonnen met vuur maken, zodat we vanavond konden gaan braaien. Jammer genoeg was het hout van de afgelopen dagen met regen ook erg vochtig geworden, dus een echt goed vuurtje werd het niet.
Ondertussen was de zon al bijna onder en zagen we een tak van één van de bomen achter het huis heel hard heen en weer schudden. We hadden van Dave gehoord dat hij nagapies in de tuin had, dus die had ik de afgelopen twee dagen al wel gehoord, maar we wilden ze ook nog graag een keertje zien, dus hadden we op Dave’s aanraden een banaan neergelegd op de schutting. Jammer genoeg heeft de banaan niet geholpen, want die ligt er nog steeds, maar we hebben ze dus wel gezien. Het zijn erg leuke kleine beestjes en het is zelfs gelukt om er nog een foto van te maken (geen superplaat, maar wel een leuk aandenken plaatje).
Daarna hebben we op wat zielige kooltjes en houtjes ons stuk vlees gebraait. Wat uiteindelijk toch nog redelijk is gelukt. Echt belachelijk dat je hier een gigantisch stuk rund krijgt voor maar €3,50!
Na lekker gegeten te hebben en de nagapies nog een beetje te hebben horen rondspringen in de bomen, hebben we maar besloten dat het wel mooi was. De eerste zelfgefabriceerde braai was dus een gemengd succes.

4 april
Vanochtend was de laatste ochtend in Dave’s huis, dus moesten we schoonmaken om alles netjes achter te laten, daarna begon het weer te regenen, dus dat voorspelde niet veel goeds.. Net na de regen kwamen we een groep bavianen tegen die in een boom aan het foerageren waren, wat gepaard ging met een hoop ruzies, gevechten, geschreeuw etc. We vonden dit erg interessant en fotogeniek, dus zijn we zo’n half uur blijven staan om de bavianen te observeren en fotograferen. Erg leuk die apen die letterlijk als een aap in de boom hangen!
Daarna kwamen we in de vallei waar ook ons huis staat (sterkstroom vallei), waar het water erg gestegen bleek sinds we donderdag naar Dave toe gingen. Sinds die tijd heeft het ook veel geregend, dus dat is niet zo gek, maar het water was zo hard gestegen, dat het nu als een wildwaterbaan over de bruggen heen stroomde. Dat was dus weer een hele nieuwe ervaring. Gelukkig hield de auto het makkelijk, waardoor we zonder problemen thuis zijn gekomen. Later bleek echter wel dat de voornummerplaat van de auto door de stroming was meegesleurd, dus dat was niet zo handig..
Toen we op site 51 (thuis) aankwamen, bleken we nieuwe buren gekregen te hebben. Het huis naast ons is namelijk van de manager van de lodge, maar die is er eigenlijk nooit. Maar voor het paasweekend was de zoon van de manager met drie vrienden naar hun ‘vakantiehuisje’ gegaan. Wel gezellig dat we voor één dagje nog buren hebben dus.
Daarna werd het gelukkig droger, waardoor we toch nog twee metingen hebben kunnen doen.
Eenmaal thuis gekomen na de metingen werden we uitgenodigd door de jongens om mee te komen braaien, dus dat hebben we maar gedaan (het was immers mooi weer) en dus hebben we de hele avond gebraaid, gekletst en zelfs nog een night drive gedaan, waarbij we weer een nieuwe vogelsoort zagen (de 140ste), namelijk de spotted eagle-owl. Verder zagen we jammer genoeg weinig.

5 april

Omdat het gister nogal laat was geworden, vanochtend maar uitgeslapen en daarna de tweede zak met grassen van gister gesplitst. Daarna vooral binnen gezeten en data ingevoerd omdat het weer begonnen was met regenen.
Gelukkig werd het rond 12 uur weer droog (maar niet warmer, want het bleef ongeveer 20 graden vandaag) waardoor we toch nog één meting hebben kunnen doen. Op weg naar de meting kwamen we een Hamerkop tegen, wat een reigerachtige vogel is. Tot nu toe vlogen ze meestal al snel weg, maar deze bleef een tijdje staan poseren, wat een aantal leuke foto’s opleverde.
Na de meting hebben we nog een rondje gereden, maar weinig spectaculairs gezien. Wat wel bizar was om te zien, was dat het water al weer een heel eind was gezakt ten opzichte van gister, wat maar weer aangeeft hoe snel de afwatering in het gebied gaat.
’s Avonds vooral rustig aan gedaan en lekker wat gecomputerd, waarna we op tijd zijn gaan slapen, zodat we morgen weer fris vroeg op kunnen staan voor een gamedrive (beesten kijken).

6 april

Na lekker lang geslapen te hebben vanochtend weer vroeg op (nog steeds 6 uur) in de hoop wat leuke dieren te zien. Jammer genoeg wilde het weer niet echt meewerken en was het de hele ochtend bewolkt. Zelfs de standaard soorten als zebra en wrattenzwijn die je toch vrij makkelijk iedere dag ziet waren vandaag lastig om te zien, maar gelukkig hebben we met een wat moeite toch alles ‘standaard’ soorten nog gezien. Gelukkig was het tussen de buien door ook even droog, waardoor we twee keer na een paar minuten zon en wind (met de zon is het meteen 30 graden ipv 20 graden!) metingen konden doen. Gelukkig zorgt de zon en wind er dus voor dat het gras snel redelijk droog is, waardoor we dus zelfs met zo’n regenachtige dag als vandaag metingen kunnen doen.
Tussen de twee metingen door zagen we trouwens nog een soort die ik erg graag nog een keer goed wilde zien, namelijk een elephant-shrew, maar dit keer zagen we hem lang genoeg dat ik hem zelfs een tijdje (10 seconden ofzo) met de verrekijker kon bekijken (hij rende namelijk voor ons de weg over en ging even op een steen naast de weg zitten). Daardoor kon ik hem tot op soort determineren (samen met de verspreidingskaartjes en habitatvoorkeur), het was namelijk een Eastern Rock Sengi. Wel erg gaaf dat we die dus nog zo goed te zien kregen.
Verder vandaag gespendeerd aan landschapsfoto’s maken (met gebrek aan het meeste wild), want ik had nog geen foto van de vallei waar we zelf vlakbij wonen en we zijn opnieuw naar het verbrande gebied geweest om ook na 4 weken weer een foto te maken. Het is echt bizar hoe snel het gras daar de grond uit schiet, zeker nu het de afgelopen week veel geregend heeft.
Verder vooral veel rond gereden in de regen om veel verschillende plots alvast op percentages te schatten, zodat we later de metingen wat sneller kunnen doen (dus hebben we toch nog hard gewerkt ondanks de regen) en natuurlijk moesten we weer grassen splitsen, waarbij we weer een keer hulp kregen van Alfred. Toch wel leuk om zo van iemand die echt veel weet over de dieren hier te horen waar de beste plek is voor bepaalde soorten en andere leuke anekdotes.

Leeuwen!

Vandaag regent het al de hele dag, dus kunnen we geen metingen doen. Daarom hier maar weer een update van de afgelopen week. We hebben eindelijk leeuwen gezien en weer een heleboel gave dieren gezien en kunnen fotograferen.

25 maart 2010

Vandaag was weer een office dag, dus we stonden weer om 6 uur op, zodat we in ieder geval ’s ochtends nog wat rond konden rijden. Al vrij snel zagen we een Slender mongoose, maar dit keer bleef hij even zitten en ging zelfs kegelen (rechtop zitten) om te kijken wat wij waren, waardoor we hem mooi konden bekijken. Jammer genoeg net niet lang genoeg voor een foto, maar wie weet komt dat nog een keer. Verder kwamen we jammer genoeg weinig tegen behalve weer twee nieuwe vogelsoorten, namelijk de bearded woodpecker (waardoor we nu alle in het reserve voorkomende spechten hebben gezien) en de red-winged starling. Ook kwamen we nog een puff adder tegen op de weg, die wel erg lang bleef liggen en pas wegging toen we er al naast stonden (jammer genoeg aan de andere kant, dus ik kon geen foto’s maken). Alle drie de soorten kon ik dus op mijn vorige update al plaatsen. Die update van de blog en het uploaden van alle foto’s, samen met het beantwoorden van mijn mails heeft verder de hele ochtend gekost, vooral omdat het internet hier erg traag is. Maar ik mag niet klagen, want er is tenminste internet.
Na het internetten wilden we het veld in gaan voor 1 meting, maar na een paar minuten buiten in de zon met 35+ graden vond mijn lijf het wel goed en kreeg ik last van hoofdpijn en misselijkheid. Een teken van een mogelijke zonnesteek, dus we hebben de meting gestaakt en zijn de rest van de middag in en bij het huis gaan relaxen, veel water drinken, chips eten etc. waardoor ik me nu weer een stuk beter voel.
Onderweg van main gate naar huis zag ik trouwens nog 3 nieuwe vogelsoorten (double-banded sandgrouse, jameson’s firefinch en Shikra) en in de tuin nog een laatste nieuwe vogelsoort (bar-throated apalis), wat het totaal op 117 bracht. Verder zagen we onderweg naar huis nog een mooie Afrikaanse visarend, die mooi bovenin een dode boom zat, waardoor we hem al van ver konden zien en degene die we tot nu toe gezien hadden erg schuw was, hebben we hem vanaf een afstand al gefotografeerd en met succes want de foto vind ik erg leuk geworden en toen we dichterbij kwamen vloog hij weg. Hopelijk nog een keertje iets dichterbij, maar tot nu toe dus wel tevreden.
Verder dus rustig aan gedaan dus tijd om wat dingen te doen die we al een paar dagen wilden, zoals bijvoorbeeld alle papieren zakken met uitgesplitste grassen opruimen en duidelijk nummeren, het huis vegen en een serie kijken op de laptop.

26 maart 2010

Vandaag weer lekker gewerkt. De dag begon goed met weer een zadeljackhals en rock dassies, die dit keer op de foto wilden. Verder hebben we ons ’s ochtends vooral bezig gehouden met kleine bruine vogeltjes, wat 2 nieuwe soorten op heeft geleverd. Verder begin ik alle standaard vogels al te kennen en herkennen, waardoor ik vogels die ik niet herken (ook qua geluid) sneller oppik, wat vandaag toch in totaal weer 8 nieuwe soorten heeft opgeleverd.
Na ’s ochtends rond te hebben gereden twee metingen gedaan, wat redelijk vlot ging, zodat we nog tijd hadden om wat leeuwen te gaan zoeken voordat we grassen moesten gaan splitsen. Jammer genoeg wilden de leeuwen niet meewerken, waardoor we ze weer niet gezien hebben.

27 maart 2010

Vandaag maar weer eens naar het zuiden, om te meten en om leeuwen te zoeken. De dag begon alweer goed met een slender mongoose mooi rennend op de weg, in totaal 9 neushoorns op de weg en twee zadeljackhalzen die lekker in het ochtendzonnetje lagen en zich mooi lieten fotograferen (jammer genoeg wel redelijk ver weg, maar je kunt natuurlijk niet alles hebben). Ook zagen we een trap opvliegen en landen, maar we konden hem niet meer terug vinden, waardoor we hem jammer genoeg niet tot op soort hebben kunnen determineren. Daarna werd het nog beter toen ik leeuwensporen op de weg vond, die redelijk vers waren en van ons af liepen, dus die konden we gaan volgen. Dat is dus voorlopig het dichtst bij leeuwen wat we geweest zijn, want na een kruising konden we de sporen niet opnieuw oppikken en met de telemetrie vonden we ze ook niet. Hopelijk morgen weer beter (ja we stoppen er nu erg veel tijd in, gewoon omdat we graag die leeuwen willen hebben gezien, want ze zijn toch onderdeel van ons onderzoek).
Daarna hebben we metingen gedaan op de plekken in het zuiden waar de meeste leeuwen worden gezien, maar vandaag dus niet, wat gunstig was, omdat het het meten een stuk veiliger maakte. Bij de tweede meting gaf de range finder die we gebruiken om het zicht op de verschillende plots te meten het bijna op omdat de batterij op was en omdat het zaterdag is moesten we dus nog snel langs de winkel, omdat we morgen anders geen metingen kunnen doen. Jammer genoeg heeft dat de rest van de middag in beslag genomen, waardoor we weinig meer hebben gezien verder.
Wel kregen we vanmiddag hulp bij het grassen splitsen van Alfred, de buurman die gids is voor de plaatselijke lodge. Het reserve Welgevonden is in bezit van een aantal grondeigenaren. Iedere grondeigenaar mag één lodge bouwen en die voor eigen gebruik gebruiken (als vakantiehuis bijvoorbeeld) of het mag een commerciële lodge zijn. Het huis waar wij verblijven hoort bij Site 51, waarbij een privé lodge hoort, waarvan Alfred dus de gids is. Met andere woorden, hij is meestal bezig met het gras kort houden en de bavianen bij de lodge wegjagen, tenzij de eigenaar van de lodge er is, want dan mag hij haar rondrijden door het park en alle beesten laten zien.
Nu was hij dus bezig geweest met het gras kort houden en kwam daarna op onze uitnodiging cola drinken op ons gazon, wat hij dus kort houdt. Daarna heeft hij dus geholpen met de grassen splitsen, omdat hij zich anders toch zou vervelen zei hij. Dus daar waren we lekker snel mee klaar, waardoor we tijd hadden voor foto’s uitzoeken.

28 maart

Vandaag weer naar het noorden geweest om te kijken hoe het gaat met het verbrande gebied. Onderweg kwamen we weer een aantal jackhalzen tegen (ze zijn blijkbaar minder zeldzaam dan we dachten) en ééntje ging zelfs 5 meter naast onze auto jagen, waarbij hij/zij een muis ving en wij wat kopportretjes konden maken. Erg leuk om te zien hoe erg deze soort op onze vos lijkt, zowel qua grootte, als qua gedrag. Verder opzoek geweest naar leeuwen die ’s ochtends heel even gezien waren in de buurt en waar het halve park de hele dag naar opzoek is geweest, maar we hebben ze niet gevonden..
Daarna dus naar het verbrande gebied, waar het steeds groener wordt, wat leuk is om te zien. 3 weken geleden was het nog helemaal zwart, 2 weken geleden waren wij er voor het eerst en kwamen de eerste groene sprietjes al boven en nu begint het bijna weer ergens op te lijken.
Bij het verbrande gebied kwamen we nog een African Harrier-hawk tegen, wat weer een nieuwe soort was. Verder kwamen we bij een plasje een aantal koereigers tegen (wat een nieuwe soort voor ons in het reserve was) en een hadeda ibis, nog een nieuwe soort.
Verder zoals gewoonlijk weer twee plots meten en de grassen splitsen en wegen, maar bij 40 graden met een hoge luchtvochtigheid (het regenseizoen is blijkbaar nog steeds niet voorbij..) is dat best zwaar werken in het veld. Gelukkig hebben we het allemaal weer overleeft en waren we allebei zo moe, dat we lekker vroeg zijn gaan slapen.

29 maart

Gisteravond kwam ik erachter dat ik mijn kamer moet delen met twee anderen. Namelijk een padje (Mr Toad) die onder het flonder van de douche leeft en een gekko die de nachtvlinders bij m’n raam wegvangt. Toch wel fijn, twee van die insecten verwijderaars. Vandaag eerst boodschappen gedaan en daarna naar main gate omdat we een afspraak hadden met Dave. We hebben met hem wat rondgereden en gelopen om de meest algemene grassoorten te leren. We willen namelijk voor ieder plot ook de 3 meest voorkomende grassen bepalen en hun percentage schatten. Dat hebben we tot nu toe al gedaan door de grassen te bekijken en percentages te schatten, maar met de grassen meenemen en in de boeken die we hebben geleend bekijken levert niet altijd een goede determinatie op, dus leek het ons goed om eens met iemand met meer verstand van zaken op pad te gaan. Dat heeft dus inderdaad geholpen, want voor sommige grassen die we herkenden hadden we inderdaad de goede naam gevonden en voor sommige niet, maar daar weten we nu wel de goede naam van. Dus dat was erg nuttig.
Daardoor hebben we ook geen metingen gedaan vandaag (wat we gelukkig al in hadden gecalculeerd) en konden we ’s middags lekker op leeuwenjacht.
Jammer genoeg begon de linker voorveer van de auto te piepen, waardoor we terug moesten naar de werkplaats. Gelukkig was het vooral veel stof waar de auto last van had (het is op het moment erg droog en zo’n 35-40 graden..) wat niet echt op te lossen viel, dus moeten we nog maar even met een piepende auto rondrijden (want volgende week woensdag krijgt ie een grote beurt).
Wel nog een slender mongoose gezien die rustig naar ons toe kwam lopen en zich kort liet fotograferen, waarna hij tussen het gras in de schaduw ging liggen slapen, waardoor we hem nog even leuk hebben kunnen observeren (maar jammer genoeg teveel gras voor een foto..). Verder toch nog even leeuwen gezocht en gevonden, maar niet gezien. We hebben namelijk een telemetrie-set waarmee we de gezenderde leeuwen kunnen opzoeken, wat wel zo fijn is als je de auto uitwilt en wilt checken of er geen leeuwen, olifanten of neushoorns in de buurt lopen. Daarmee hoorden we dat de leeuwin die vorige week gezenderd is, vlak bij ons moest zijn, maar we konden haar niet vinden tussen het struikgewas. Hopelijk morgen weer een kans.
Daarna in het donker terug naar huis gereden waarbij we zowel een grote uil, als een klein zoogdier (vermoedelijk een genet) in het licht van de auto hadden, maar beiden jammer genoeg te kort voor een zekere determinatie. Wel zagen we nog een scrub hare en een Jameson’s Red Rock Rabbit en weer de gebruikelijke nachtzwaluwen.

30 maart

Vanochtend al vroeg richting het zuiden vertrokken in de hoop op leeuwen. Het was eindelijk een keer mooi weer ’s ochtends, dus we hadden fantastische licht en een heel fotogenieke giraf op de heenweg. Daarna zag ik binnen 1 minuut twee vogelsoorten die ik allebei nog graag een keer wilde zien, namelijk de white-faced duck en de African Jacana. Die laatste heet geloof ik lelieloper in het Nederlands en grootlangtoon in het Afrikaans, wat te zien was, aangezien hij over de lelies liep en daarvoor heel lange tenen nodig heeft, om z’n gewicht voldoende te verdelen.
Na het bekijken en fotograferen van deze soorten zijn we maar gaan meten, bij gebrek aan leeuwen. Tijdens het meten hebben we ook maar weer eens de temperatuur in de zon gemeten en de hoogste meting vandaag kwam uit op 45 graden! De metingen gingen goed, en toen we bij de tweede plek bijna klaar waren, hoorden we dat er verderop leeuwen gezien waren. Dus na de meting zijn we meteen met de telemetrie opzoek gegaan, maar jammer genoeg zonder resultaat. Dus zijn we maar naar huis gereden (onder aanmoediging van een grote onweersbui). Toen we bijna thuis waren, werden we via de radio opgeroepen door Dave, want ze gingen vanavond proberen een leeuw te verdoven met een verdovingsgeweer en daar mochten we bijzijn. Dus maar de grassen thuis gedumpt (die worden morgen wel gesplitst) en meteen weer naar het zuiden gereden om op tijd op de afgesproken plek te zijn. Daar eenmaal aangekomen kwam Dave al snel aanrijden met een dode impala achterop. Ook waren er twee auto’s met studenten uit Ierland, die een twee weken lange veldexcursie in het reserve houden (dat mag onze universiteit ook wel eens gaan doen voor z’n Master studenten ;-)). De impala was geschoten als lokmiddel voor de leeuwen (er zijn heel veel impalas in het reserve en de mannetjes zijn makkelijk vervangbaar, dus niet zo kostbaar) en door een verdovend middel in pilletjes vorm in de impala te stoppen, moesten de leeuwen rustiger worden en als het goed is, zich ook niets meer van de ervaring herinneren.
De resten van de impala zouden aan een ketting aan de boom gemonteerd worden, zodat de leeuwen ze niet mee konden nemen naar een andere plek en bij het lokmiddel zou een auto staan met geluiden van een jonge big in nood, om de leeuwen naar het voer te lokken.
Zo gezecht zo gedaan, dus ik met Dave in de auto de impala naast de boom leggen, met een ketting om de boom en ernaast in de auto geluiden afspelen, terwijl Gerhardt (één van de mensen van het management) met de telemetrie de leeuwen in de gaten zou houden en terwijl Merlijn, André (hoofd manager) en Adam (ook van management) klaar zouden staan om de leeuwin die een nieuwe halsbandzender moest krijgen te darten (verdoven met een verdovingspistool). Jammer genoeg stond de wind verkeerd, waardoor de leeuwen niet tot nauwelijks reageerden op onze lokroepen, wat het management deed besluiten om het geheel nog een keer te proberen maar dan aan de andere kant van de vallei. Daarbij kwamen we weer langs het afspreek punt, waarbij Merlijn mijn plek in zou nemen en ik de hare (zodat we allebei een keer het neerleggen van de impala en het afspelen van het geluid konden meemaken.
Terwijl ik wat met de Ierse studenten stond te praten werd ik ineens door André geroepen, dat ik in de auto moest springen en in de auto vertelde hij mij dat er verder op twee mannetjes leeuwen gezien waren, maar volgens Gerhardt waren er ook twee mannetjes leeuwen bij het vrouwtje met de zender en dat terwijl er maar twee mannetjes moesten rondlopen in het zuiden. Dus wilde hij checken welke mannetjes het waren die ergens anders gezien werden en kon ik mee om mijn eerste leeuwen te gaan zien. Zo gezegd zo gedaan, want niet veel later (wat kan die man hard rijden..) zagen we de twee mannetjes. Deze mannetjes zijn de twee jonge mannetjes die eerst rond ons huis woonden (voordat wij hier kwamen) en daarna de twee oude mannetjes van de ‘Southern plains’ hebben verstoten. Iedereen dacht dat die bij het vrouwtje met de collar moesten zijn, dus wisten we nu niet welke mannetjes bij het vrouwtje waren. Ondertussen werden wij opgeroepen door Dave dat de leeuwen op het lokaas af waren gekomen en dat we snel terug moesten komen om de leeuwin te darten. Dus gingen we in een rotvaart weer terug (ter vergelijking, de maximum snelheid in het reserve is 35 km/u om de wegen te besparen, maar op veel wegen is 30 km/u wel de max. André reedt daarentegen af en toe 80 km/u en dat in het donker..).
Eenmaal bij het lokaas aangekomen waren daar inderdaad 4 leeuwen aan het eten van de impala, maar de twee mannetjes bleken nog erg jong te zijn. Dat verklaarde een hoop en heeft uiteindelijk ervoor gezorgd dat we het vrouwtje geen nieuwe zender hebben kunnen geven. We hadden namelijk de meeste pillen in de poten van de impala gestopt, omdat we ervan uitgingen dat de mannetjes de romp zouden opeten en die hoefden minder pillen te krijgen om rustig te worden. Maar nu het jonge mannetjes waren, was het vrouwtje met de zender de meest dominante en kreeg ze dus met de romp te weinig pillen binnen. Hierdoor was ze nog veel te schuw, waardoor André geen goed schot kon krijgen op de leeuwin en na een aantal pogingen hebben we het dus maar opgegeven.
Jammer dat het zenderen niet is gelukt, maar wel gaaf dat we eindelijk leeuwen hebben gezien en erg goed ook (zo’n 10 meter naast de auto en etend/vechtend om een karkas!).

31 maart

Vandaag zijn we wat later opgestaan dankzij het nachtelijke avontuur van gister. Daarnaast moesten we de grassen die we gister verzameld hadden nog splitsen, wat we dus meteen maar ’s ochtends hebben gedaan, naast rustig ontbijten en wat kleren wassen met de hand. Het splitsen ging vrij vlot dus besloten we om nog een meting te doen vandaag, maar dan wel dicht bij het huis. Daardoor hebben we vandaag maar weinig door het reserve rondgereden, waardoor we weinig hebben gezien, maar gelukkig zag ik vanochtend in de tuin weer een nieuwe vogelsoort en zag ik tijdens het meten een tweede nieuwe vogelsoort, dus de lijstjes blijven groeien, zelfs als we weinig doen.
Daarna hebben we de verzamelde grassen weer gesplitst en tijdens het splitsen kwam de loodgieter langs omdat één van de afvoerbuizen lekte. Dat is nu weer gemaakt, dus dat is fijn.
Daarna hebben we nog een tijd in de tuin gezeten samen met Alfred (ter herinnering: dat is de buurman) en gepraat over van alles en nog wat.
Op zich is het ook wel relaxt zo’n rustig dagje, dus morgen maar weer rondrijden. We gaan vanaf morgen op Dave’s huis en hond passen, dus dat wordt nog wat nu we net gewend zijn aan ons huis.